Dat blijkt uit een onderzoek in opdracht van het ministerie van Justitie onder bijna 1700 allochtone en autochtone Nederlanders. De resultaten staan in de Monitor Rassendiscriminatie 2005, die woensdagmiddag aan minister Verdonk (Vreemdelingenzaken en Integratie) werd aangeboden. Het is voor het eerst dat er zo’n grootschalig onderzoek is gedaan naar de aard en omvang van rassendiscriminatie in ons land.Iets meer dan de helft van de Marokkanen en bijna de helft van de Turken zegt het afgelopen jaar één keer of vaker met discriminatie te zijn geconfronteerd. Ook Surinamers (40 procent) en Antillianen (37 procent) blijken er veel mee te maken te hebben.

Het rapport meldt enkele duizenden gewelddadige racistische incidenten per jaar. Een deel ervan bestaat uit geweld tegen Joden waarbij de daders uit islamitische kringen afkomstig zijn. Verder stelt het rapport dat er een grotere groei van antisemitisch geweld plaatsheeft dan de officiële politiecijfers aangeven.

Van alle discriminatiezaken die bij justitie binnenkomen, scoort antisemitisme volgens het rapport het hoogste. Het Centrum voor Informatie en Documentatie Israël (CIDI) wil nog niet reageren op het onderzoek. Het kondigt aan binnenkort met actuele cijfers te komen over 2005. De cijfers uit de Monitor Rassendiscriminatie hebben betrekking op 2003 en 2004.

De onderzoekers constateren voorzichtig dat mogelijk 400.000 tot 475.000 allochtonen en 100.000 tot 300.000 autochtonen het afgelopen jaar in het dagelijks leven te maken hebben gehad met discriminatie op grond van hun land van herkomst, geloof of huidskleur.

Dat gebeurde vooral op de arbeidsmarkt en in het onderwijs.

Hoger opgeleide Marokkanen zeggen vaker gediscrimineerd te worden dan lager opgeleide Marokkanen. In het algemeen zijn hoger opgeleide allochtonen negatiever over het klimaat rond allochtonen in Nederland.

De meeste mensen melden discriminatie niet, omdat ze denken dat dat toch niet helpt. Ook willen velen er gewoon geen aandacht aan besteden.

Rassendiscriminatie is volgens de onderzoekers een zeer vernederende ervaring die ertoe kan leiden dat iemand zich isoleert van de samenleving. Dat kan weer leiden tot afgezonderde bevolkingsgroepen en ’verkleuring’ van wijken.

Bij het onderzoek waren de Anne Frank Stichting en het Landelijk Bureau ter bestrijding van Rassendiscriminatie (LBR) betrokken. Igor Boog van de LBR noemt de cijfers „redelijk schokkend.” Volgens hem kan rassendiscriminatie mede de oorzaak zijn van etnische spanningen, geweld en een tweedeling in de samenleving.