Niemand mag worden geconfronteerd met een zendmast in zijn directe omgeving zonder daarvoor uitdrukkelijk toestemming te hebben verleend. Dat stelt Fred Woudenberg, hoofd van de afdeling medische milieukunde van GGD Amsterdam en voorzitter van de vakgroep van medisch milieukundigen die werkzaam zijn bij alle 36 GGD’en in Nederland. Ook de bezorgdheid van mensen ten aanzien van de vermeende gevolgen van zendmasten voor hun gezondheid moet een grote rol spelen bij locatiekeuzes, vindt Van Woudenberg.Hij reageert daarmee op de uitkomsten van het dinsdag gepresenteerde Zwitserse onderzoek naar umts-velden en de effecten daarvan op de gezondheid bij blootstelling op korte termijn. „Bij plaatsing van zendmasten voor mobiele telefonie is het belangrijk dat direct omwonenden instemming kunnen geven en dat die procedure strikt wordt nagevolgd”, aldus Woudenberg. Hij stelt dat de dinsdag gepresenteerde studieresultaten -afkomstig van serieus wetenschappelijk onderzoek- niets zeggen over eventuele gezondheidsrisico’s van blootstelling aan umts-velden op de lange termijn.

„Woudenberg spreekt niet voor zichzelf, maar namens de hele club van milieukundigen die bij GGD’en werken”, aldus collega Matthijs Veldt van GGD Nederland, de koepel van GGD’en.

Op dit moment wordt alleen bij bewoners van flats gevraagd hoe zij denken over een zendmast op het dak. Degenen die niet reageren, worden geacht geen bezwaar te hebben tegen plaatsing. Op die manier ontstond in het verleden op veel plaatsen een ’meerderheid’ van bewoners die geen bezwaar heeft tegen een zendmast.

Bij masten die op de grond worden geplaatst -bijvoorbeeld op sportvelden- moet een bouwvergunning worden verleend. Omwonenden kunnen daartegen bezwaar aantekenen. Zorgen van mensen over hun gezondheid in relatie tot umts-masten spelen in zo’n procedure geen enkele rol. Er wordt slechts gelet op andere aspecten, zoals inpasbaarheid in de omgeving.