Op weg naar een spoedopdracht reed H. op 26 september 2000 met hoge snelheid over een kruising in Amsterdam-Noord, het rode licht negerend. Hij raakte een andere auto in de flank, waarvan de 53-jarige bestuurder driekwart jaar later overleed.

Advocaat D. van Omme wees het hof erop dat er nog steeds geen duidelijke richtlijnen bestaan voor ambulances, brandweerauto’s en andere voorrangsvoertuigen. Op haar beurt hekelde de aanklaagster de rijopleidingen.

Volgens de advocaat-generaal was hier sprake van aanmerkelijk onvoorzichtig rijgedrag. Haar eis is gelijk aan de straf die de rechtbank in Amsterdam eerder dit jaar oplegde. Dit vonnis is volgens H. gebaseerd op een verminkt proces-verbaal van de zitting.

In hoger beroep wilde H. een behandeling, zonder op de kast te worden gejaagd. Hij vond dat een vooringenomen rechtbank hem ten onrechte had afgeschilderd als een roekeloze wegdeelnemer. „Ik ben juist een rustige chauffeur. Ik rij al dertien jaar schadevrij in een voorrangsvoertuig”, hield hij het hof voor.

Advocaat D. van Omme pleitte voor vrijspraak. Zijn cliënt zou niet onvoorzichtig hebben gereden, maar met een aanvaardbaar risico. Volgens Van Omme lag de oorzaak eerder in het onvoorspelbare rijgedrag van het slachtoffer, die de sirenes en de zwaailichten van de ambulance blijkbaar niet had opgemerkt.

Het hof doet op 26 juli uitspraak.