Deze week trainde een team van dertien Zeeuwse en veertien Vlaamse collega’s samen op verschillende plaatsen in Zeeland.Wil Jung, chef integrale beroeps training (IBT) van de Zeeuwse politie daalt af naar een kelderruimte. „Vingers in je oren, anders word je hier doof”, roept hij. De grond ligt bezaaid met lege kogelhulzen. „Vuur!” brult de politie-instructeur tegen een Vlaamse en een Nederlandse agente, die vervolgens tegelijk hun fietsen van zich af duwen. De Nederlandse rukt haar pistool uit de holster en vuurt verschillende malen trefzeker op het hoofd van een portret aan de muur. De Vlaamse collega frunnikt bij het derde schot nog aan haar holster.

„Je kunt duidelijk zien dat het een kwestie is van heel veel training”, zegt Wil Jung. „De agenten hebben bij deze oefening geen keus”, legt hij de situatie uit. „De verdachte trekt een vuurwapen, dus ze worden gedwongen hem uit te schakelen.”

Omdat de Zeeuwse collega’s goede trainingsfaciliteiten bezitten, komen ze graag om te oefenen. De Vlamingen geven het toe: we zijn minder goed uitgerust dan de Zeeuwen en we kunnen hier dus veel leren.

Een inspectie van de fietsen toont het verschil. Hoewel de fietsen van het team uit Aalst er lang niet slecht uitzien, zijn die van de Zeeuwen toch nog een stuk moderner. Jung legt uit waarom dit de ideale fietsen zijn voor het surveillancewerk. „Het zwaartepunt ligt laag.” Hij wijst op een fiets die op de tafel van de kantineruimte staat. Te zien is ook dat de fiets met hydraulische remmen en geïntegreerde versnellingen is uitgerust.

De fiets is niet meer weg te denken bij de politie, aldus Jung. „Geen last meer van paaltjes in het wegdek; deze mensen kunnen echt overal fietsen. Als ze een trap van vijftien of dertig treden tegenkomen, is dat geen probleem, maar ook in een bosrijk gebied kunnen ze uit de voeten. Verder ben je op de fiets snel én geruisloos ter plaatse en je hoort veel meer dan als je in een auto zit, bijvoorbeeld glasgerinkel.”

Jung vindt het dan ook een goede ontwikkeling dat de politie binnenkort een gloednieuw oefenterrein in het Sloegebied krijgt. Daar is ook ruimte voor training met de fiets.

Een Zeeuwse agente („liever geen naam”) is enthousiast over de training. „Het mooie is dat je je fiets inzet als hulpmiddel. Bij een ongetrainde agent is het een hindernis. We gebruiken de fiets bijvoorbeeld als hefboom. Je kunt een verdachte van achteren benaderen en tussen de benen rijden. Dan trek je hem over het stuur naar je toe.”

Sinds ze surveilleert op de fiets, komt ze op plekken waar ze vroeger niet kwam, bijvoorbeeld in brandgangen. „Je bent op de fiets ook veel meer onder de mensen, dat was voor mij een belangrijke reden om me op te geven als biker.”