„Vaststellen of iemand wel of niet slachtoffer is, lijkt me een vraag voor politie en justitie. Niet voor de deskundige", stelt professor W. Koops, hoogleraar ontwikkelingspsychologie. „Je hoort je als gedragsdeskundige niet als verhoorder op te stellen. Dit is een stap te ver", meent C. de Ruiter, hoogleraar forensische psychologie.Koops bepleit een collegiale toetsing. Hij vindt het een gemis dat er in dit soort zaken geen collega’s „meekijken over een schouder".

Bullens moest Maikel bijstaan in de politieverhoren om de jongen te beschermen en om ervoor te zorgen dat hij niet nog meer beschadigd zou raken. Maikel was met de 10–jarige Nienke in het Schiedamse Beatrixpark toen een man hen dwong mee te gaan de bosjes in. Daar werd de jongen verscheidene keren gestoken en werd geprobeerd hem te wurgen, het meisje werd seksueel misbruikt en gewurgd. In 2005 is Wik.H. (Haalmeijer) voor deze en twee andere zedendelicten veroordeeld tot achttien jaar cel en tbs met dwangverpleging. Eerder werd Vlaardinger Kees B.(Borsboom) hiervoor ten onrechte veroordeeld.

Psycholoog Bullens woonde drie van de in totaal dertien verhoren van Maikel bij. Later vertelde hij dat hij niet eerder had meegemaakt dat een kind zo hard werd ondervraagd, maar hij greep niet in toen Maikel moest naspelen hoe hij in het park bijna was gewurgd. De harde politieverhoren begonnen nadat Bullens de politie had gezegd dat Maikel volgens hem een bijzonder kind was dat een groot geheim had. De politie geloofde de jongen daarom niet toen hij de dader beschreef en over de gebeurtenissen vertelde.

De deskundigen geven in de televisieuitzending aan dat er af en toe gebeurtenissen moeten worden nagespeeld. „Maar in dit geval had men daar niet het slachtoffer voor hoeven nemen. Het had ook met een ander gekund", aldus De Bruin. J. van der Sleen, rechtspsycholoog, begrijpt niet „dat het verhoor van Maikel zo anders is gegaan dan het zou moeten. En dat Bullens dan toch nog vindt dat het goed is gegaan". Bullens stelde eerder dat hij zijn werk naar behoren heeft gedaan en dat hij bewust niet ingreep tijdens de verhoren.

Zembla maakt bij deze aflevering, getiteld ’De professor en de parkmoord’, gebruik van de verslagen van gesprekken tussen Bullens en Maikel, waar het programma de hand op wist te leggen. Maikel, inmiddels 16 jaar, levert commentaar bij een aantal verhoren die letterlijk worden nagespeeld. Hij komt niet in beeld.

Bullens komt niet aan het woord. Hij beroept zich op zijn beroepsgeheim. Zijn advocaat liet de programmakers weten dat hij graag zou zien dat de reportage pas zou worden uitgezonden als de uitkomsten bekend zijn van de tuchtprocedure die de Nederlandse Vereniging van Opvoedkundigen op Bullens verzoek is begonnen. Het resultaat daarvan wordt over een half jaar verwacht.