SGP-fractievoorzitter Van der Vlies is zelf gaan kijken: het dakterras op de achtste verdieping van de perstoren is absoluut ongeschikt, betoogt hij tijdens het debat. „Er is nauwelijks ruimte om speeltoestellen te plaatsen.” Een jongen van rond de 16 jaar, met klasgenoten aangeschoven op de publieke tribune, lacht iets te hard naar de mening van zijn docent.En bovendien, vervolgt Van der Vlies olijk: „Het waait daar vrijwel altijd zo hard dat het risico bestaat dat baby’s nooit naar buiten kunnen.” „Of wegwaaien”, oppert diezelfde tiener op de tribune.

Van der Vlies is de enige die de lift in de perstoren heeft genomen. Maar hij staat niet alleen in het debat. VVD, SP en ChristenUnie hebben dezelfde bezwaren: te duur, te onveilig en een onhandige plek. CDA en PvdA zijn uitgesproken voorstander van de Kleine Kamer. LPF en GroenLinks ook, zij het dat ze wel wat „vraagjes” over de gekozen locatie hebben.

De woordvoerder van het CDA, De Pater, weet het zeker: het is de hoogste tijd dat de Kamer kinderopvang krijgt. Haar fractievoorzitter Verhagen heeft maar liefst 22 jaar geleden als woordvoerder van alle beleidsmedewerkers bij het presidium aangedrongen op de komst van een kindercrèche. Toen, in 1984, kreeg hij geen gehoor. Nu moet het dan maar gebeuren, aldus De Pater. „En wat betreft de naam”, besluit ze ferm: „Ik vind de Kleine Kamer een prachtige keuze.”

SP’er Kant, fel als altijd, vindt het maar merkwaardig. „Acht ton,” roept ze. „En dat is allemaal belastinggeld van de Nederlandse burgers.”

„De kwestie van de crèche sleept al zo lang”, verzucht GroenLinks-Kamerlid Azough. Ze heeft bezwaren tegen de locatie. Ideaal is die niet. Maar het is simpel, wat haar betreft: „Nu of nooit.” En daarom zal ze net als het CDA voor de crèche stemmen, kondigt ze aan.

Van der Vlies en de woordvoerder van de VVD zetten grote ogen op. Slikken of stikken? Hoe kom je daarbij? Even later, in de pauze, drommen ze samen bij het bankje van Azough. „Je mag best kritisch zijn tegen het presidium, hoor”, zeggen ze. „Met dualisme is niks mis.”

Voorzitter van het presidium Weisglas, ditmaal achter het spreekgestoelte in het kabinetsvak, legt het allemaal nog eens uit. Het gaat om 22 kindplaatsen, en dat aantal is fluctuerend uiteraard.

Dan komt hij tot een voor de Kamerleden verrassende conclusie. Een Kamermeerderheid is voor de Kleine Kamer, zo heeft hij uitgerekend, maar hij voelt zich onbehaaglijk bij het idee dat een grote minderheid tegen is. Weisglas wil daarom de hoge kosten nog eens tegen het licht houden. Hij zal binnenkort de resultaten opnieuw aan de Kamer voorleggen.

De facilitaire dienst in de Kamer gelooft wel in de komst van de crèche: in de perstoren echoot hamergeluid, krantenredacties krijgen alvast stickers voor de verhuisdozen.