Het nieuwe document is het vervolg op de roemruchte strategie die in oktober 2002 werd gepresenteerd en waarin voor het eerst de „preventieve oorlog” werd aanbevolen als antwoord op „potentiële bedreigingen” van Amerika’s veiligheid. In de nieuwe strategie wordt Iran verder een „bondgenoot van de terreur” genoemd.Diplomatie is volgens het nieuwe document het eerst aangewezen instrument om crises op te lossen, maar mocht dat niet lukken dat behoudt Washington zich het recht voor om geweld te gebruiken.

Dit is een nauwelijks verholen dreigement aan het adres van Teheran om alle nucleaire ambities op te geven. Het is ook een waarschuwing voor de rest van de wereld dat de regering-Bush ondanks alle ervaringen in Irak militair geweld nog steeds beschouwt als een aanvaardbaar middel om politieke problemen op te lossen.

Terwijl Iran niet over kernwapens beschikt, wordt het regime in Teheran -dat volgens Washington kernwapens wil produceren- gekwalificeerd als de „grootste bedreiging” voor Amerika. Noord-Korea daarentegen, dat waarschijnlijk al kernwapens heeft, ziet Washington als een „serieus probleem in het kader van de verspreiding van kernwapens.” Het verschil in retoriek tegenover beide -ongewenste- potentiële kernmogendheden is opvallend.

„Irak is geen overtuigende bedreiging voor Amerika; daarom lijkt de regering Bush Iran nu te promoveren tot nieuwe bedreiging -hoewel dit land niet over kernwapens beschikt- om straks met haar beproefde antiterreurstrategie de tussentijdse verkiezingen in november te kunnen ingaan”, aldus politiek analist Robert Hunter van de research organisatie Rand Corporation.

Hij wijst op de agressieve anti-Iranuitspraken van Washington. Minister van Buitenlandse Zaken Rice noemde Iran gisteren de „centrale bankier van de terreur.”

De Amerikaanse VN-ambassadeur Bolton vergeleek de Iraanse nucleaire ambities zelfs met de septemberaanslagen van 2001.