Een speciale werkgroep van de Kankerbestrijding heeft de gewenste termijnen voor behandeling ontwikkeld.Volgens de werkgroep is het van belang dat kankerpatiënten zo min mogelijk moeten wachten op hulp. Immers, hoe sneller artsen met behandeling beginnen, des te groter de kans op herstel is. Daarbij leidt een wachttijd tot grote stress bij patiënten en behandelend personeel.

Volgens voorzitter Ch. Maats van de werkgroep valt niet te zeggen hoeveel mensenlevens met de versnelde aanpak kunnen worden gered, simpelweg omdat er nog nooit onderzoek naar is gedaan. Maar dat de snellere aanpak mensenlevens spaart, staat volgens hem vast.

In de gezondheidszorg gelden sinds 2002 normen voor maximaal aanvaardbare wachttijden. Daarvoor bestond volgens Maats het verschijnsel wachtlijst niet of nauwelijks, dus was er ook geen behoefte aan de normen. Volgens de werkgroep zijn de normen uit 2002 echter bestemd voor niet–acute problemen. Bij levensbedreigende ziekten, zoals kanker, zou naar de mening van de KWF Kankerbestrijding, de behandeling veel sneller in gang moeten worden gezet.

Specialistengroepen en patiëntenorganisaties ontwikkelen de komende jaren de normen van de werkgroep verder per soort kanker en voor de verschillende typen behandelingen. De Kankerbestrijding vindt dat er ook regels moeten worden ingesteld voor het geval patiënten langer op behandeling moeten wachten dan volgens de norm is voorgeschreven. Het moet duidelijk zijn wie dan waar ingrijpt.

Volgens Maats kunnen de specialisten en ziekenhuizen onmiddellijk aan de slag met het invoeren van de versnelde behandeling. Hij vindt dat alle ziekenhuizen maximaal binnen vijf jaar de nieuwe richtijnen moeten hebben ingevoerd.