Samen met twee andere moslima’s was Amghar gistermiddag bij de zitting van de commissie. Hoewel het Bureau Discriminatiezaken de zaak tegen het ROC ASA had aangespannen, vormde de afwijzing van de in Utrecht geboren en getogen moslima de directe aanleiding.Hoe was uw eerste reactie op het besluit van de school?
b„Ik was teleurgesteld en had het ook niet verwacht. Na het toelatingsgesprek beloofden ze mij dat ik in september vorig jaar kon beginnen. Vervolgens kwam ik vlak voor de zomer om wat zaken te regelen en toen kreeg ik te horen dat ik niet welkom was. En dat alleen omdat ik mannen geen hand wil geven. Ik bleef natuurlijk vriendelijk, maar ben direct naar het antidiscriminatiebureau gestapt.”

Heeft u inmiddels een andere school gevonden waar u welkom bent?
„Ja, ik heb dat toen gelijk geregeld, omdat ik niet zomaar een jaar wil wachten. Zodoende zit ik nu op het ROC Midden-Nederland.”

Wat vinden klasgenoten ervan dat u mannen geen hand wil geven?
„Ik heb ook christelijke jongens in mijn klas. Nadat ik had uitgelegd waarom ik mannen geen hand geef, zeiden ze allemaal: „Oké, joh.” We voeren er met elkaar ook geen discussies over. Bij de christelijke cultuur horen eveneens regels. In de Bijbel staat dat vrouwen zich moeten bedekken. Ik zie veel christelijke mensen die zich daar niet aan houden. Dat hangt van jezelf af. Ik lees de Koran. Die zegt bijvoorbeeld ook dat ik een hoofddoek moet dragen. Niet iedereen doet dat. Maar ik wil me aan de Koran houden.”

Waarom mag u mannen geen hand geven?
„Onze profeet Mohammed heeft nooit iemand van het andere geslacht doelbewust aangeraakt. Daarom mogen wij dat ook niet doen, behalve als je met iemand niet kunt trouwen, zoals een broer of een zus en kinderen tot een jaar of twaalf. We handhaven deze regel uit respect voor de ander.
De imam die in november 2004 minister Verdonk de hand weigerde, heeft ook juist gehandeld. Hij is een leraar en moet het goede voorbeeld geven.”

Hoe moeilijk is het om u hieraan te houden?
„In de bus of tram ga ik niet naast een man zitten als ik kans loop dat ik hem dan moet aanraken. Als iemand per ongeluk tegen mij aanloopt, is dat niet erg. Dan ga ik niet gelijk schreeuwen of zo. Mannen die ik ken, weten dat ze mij geen hand hoeven te geven. We knikken naar elkaar als groet.”

Kunt u begrijpen als sommige Nederlanders dat geen voorbeeld van goede integratie noemen?
„Wat is integratie? Ik spreek Nederlands, ga gewoon naar school en neem de bus. Maar ben ik dan pas volledig geïntegreerd in Nederland wanneer ik lichamelijk contact met mannen heb?”

Krijgt u genoeg ruimte om uzelf te zijn?
„Het wordt steeds moeilijker. Bedrijven stellen bijvoorbeeld steeds meer kledingeisen. Ik zou in sommige kledingzaken niet mogen werken, omdat ik een hoofddoekje draag. Maar dan denk ik: Wat vind ik nu het belangrijkste? Dat is mijn geloof. Natuurlijk beperkt het mijn vrijheid, maar daar kies ik zelf voor.”

Wat heeft u straks aan de uitspraak van de commissie?
„Ik heb goede hoop op een positief oordeel. De advocaat van de school had weinig te vertellen. Stel je voor dat alle scholen ons zouden weigeren. Wij hebben recht op onderwijs. En als de school gelijk krijgt? Dan hebben we in ieder geval voor onze rechten gevochten.”