Dakpark op anderhalve kilometer beton
RIDDERKERK - Boven op de spoorwegoverkapping bij NS-station Barendrecht komt de grootste daktuin van Europa. Vanaf maart rijden duizenden vrachtwagens af en aan met bomen, straatklinkers en grond.
Hoewel plannenmakers spreken van een uniek project, vrezen omwonenden overlast. „Huizen scheuren nu al door het bouwverkeer.”Negen treinsporen lopen pal langs het woongebied van Barendrecht. Behalve goederen- en passagiersterreinen en de hogesnelheidslijn, verwerkt de buurgemeente van Rotterdam binnenkort het railvervoer van de Betuweroute. Om bewoners te behoeden voor al het kabaal, werd pal voor hun huizen een overkapping van 1,5 kilometer lengte gebouwd.
Om de betonnen kolos op een creatieve manier aan het zicht te onttrekken, ontwierpen landschapsarchitecten een enorme daktuin. Het park wordt ingericht met vlindertuinen, wandelpaden en poelen met kwakende kikkers. Een pleister op de wond voor bewoners die hun vertrouwde uitzicht en privacy inleveren.
De daktuin, op 8 meter boven het maaiveld, is uniek voor Europa, schetst landschapsarchitect S. Jansen van Holland Railconsult. „Ook station Gard Montparnasse in Parijs heeft een enorm dakpark, maar dat is kleiner dan dat in Barendrecht wordt aangelegd.”
Jansen visualiseert zijn verhaal met artist’s impressions, digitale toekomstplaatjes. „Het park krijgt een aantrekkelijk leefmilieu voor vlinders en vogels. Er komen vlinderstruiken, sierkersen en poelen, ideaal voor kikkers en vogeltjes.”
Het park is van verschillende kanten te bereiken. Bij het NS-station kan gebruik worden gemaakt van roltrappen en liften. Jansen: „Het park ligt aan de rand van Barendrecht. Wie zit hier nu op te wachten, vroegen we als plannenmakers onszelf af. Daarom moest het bijzonder worden, iets waar mensen op af komen.”
Ongeveer tien jaar werd op het ontwerp gebroed. Aanvankelijk zou er een plukpark met fruitbomen komen, schetst Jansen. „In het voorjaar mooie bloesem, in het najaar lekker appels plukken. En wellicht dat een speciale vereniging of vakschool er iets mee kon. Sommige bewoners waren bang voor overlast van wespen of dat jongeren met appels zouden gooien.”
Daarna werden kosten noch moeite gespaard om het huidige beplantingsplan te voltooien. Een specialistisch bureau op het gebied van plantenkunde en een bioloog werden geraadpleegd. „Het bureau beschikt over een enorme database welke bomen en struiken aantrekkelijk zijn voor vlinders. Bovendien moesten we achterhalen of bepaalde planten geen ziektes overbrengen.”
Een bewateringssysteem zorgt voor de juiste vochtregulatie, aangezien de beplanting op een betonnen ondergrond gebruik kan maken van grondwater.
Het toekomstige park ligt straks ingeklemd tussen een bedrijventerrein en een woongebied. Aan de woonzijde verschijnt een schuine helling met beplanting. In totaal is ruim 50.000 kubieke meter grond nodig. Bovendien steunt de grondlaag van het talud op enorme blokken piepschuim.
Het aanvoeren en monteren daarvan is al een bezienswaardigheid, voorspelt Jansen. „Het gaat om ongeveer 500 vrachtwagens.”
Meer dan 4000 vrachtwagenbewegingen zijn nodig om alle materialen en grond aan te voeren. Een deel moet door de woonwijk. Bewoners aan de Stationsweg vrezen overlast. „Ik zie er erg tegenop”, zegt R. J. Geeratz. „Onze huizen kraken nu al als er streekbussen passeren. Een straat verderop worden mensen stapeldol van al het bouwverkeer. Meerdere huizen vertonen scheuren.”
Projectorganisatie Betuweroute probeert de overlast zo veel mogelijk te beperken, stelt woordvoerder M. Harting. „Een speciaal ploegje zorgt ervoor dat de gaten in de weg meteen worden gerepareerd. Bovendien maken we voor- en naopnamen van de woningen. Blijkt achteraf de schade veroorzaakt door werkzaamheden, dan vergoeden we direct.”
Een deel van de omwonenden verloor een riant uitzicht. Bovendien kijken ze al jaren aan tegen een bouwput. Ze hopen daarom dat het park snel in bloei staat.
„Ik woon hier al veertig jaar”, moppert A. E. van Veghel. „Eerst keek ik de polder in, nu zie ik alleen een betonnen bak.”