Het DNA–onderzoek in de zaak–Vaatstra is het omvangrijkste dat ooit in Nederland heeft plaatsgevonden. In totaal is bij 815 mannen DNA afgenomen en vergeleken met het DNA–materiaal van de dader. Alle vijf de verdachten werden op basis van hun erfelijk materiaal vrijgepleit. De familie pleitte jarenlang samen met Peter R. de Vries voor een veel uitgebreider onderzoek, onder 20.000 mannen tussen de 20 en 45 jaar. Justitie heeft verzoeken daartoe altijd afgewezen.De moord leidde tot grote beroering in de streek. Bewoners waren er van overtuigd dat de dader in het asielzoekerscentrum (azc) in het nabijgelegen Kollum moest worden gezocht. Asielzoekers werden bedreigd en aangevallen en uiteindelijk moest de ME er aan te pas komen voor beveiliging.

Een grote smet op het onderzoek was de aanhouding van een Iraakse asielzoeker in oktober 1999. Terwijl justitie wist dat de man onschuldig was werd hij na een klopjacht van weken in Turkije aangehouden. Een officier van justitie gaf twee jaar later toe dat de Irakees alleen werd aangehouden wegens de druk van de publieke opinie.

In september 2003 meldde de laatste verdachte, de Afghaan M.A., zich bij de politie in zijn woonplaats Londen. Ten tijde van de moord woonde A. in het Friese azc. Kort daarna verdween hij. Zijn DNA pleitte hem al snel vrij, maar de politie wilde de man nog horen als getuigen in de zaak. Lange tijd weigerde hij te praten over de bewuste nacht totdat hij in mei 2005 uiteindelijk toe gaf en werd verhoord. Zijn relaas leverde volgens de politie geen nieuwe inzichten op.

Gedragsdeskundigen stellen dat de dader op het eerste gezicht een onopvallende, werkende man tussen de 20 en 30 jaar is die zeer dicht bij de plaats van het misdrijf woont of woonde. Hij zou de verkrachting en moord tot in de puntjes hebben voorbereid.