Een delegatie van Amerikaanse politici en zakenlieden is deze week op bezoek in de lage landen bij de zee. Om te zien wat de staat Louisiana kan leren van de Nederlandse ervaringen en fouten in de strijd tegen overstromingen, zoals de watersnoodramp van 1953.De orkanen Katrina en Rita raasden eind augustus over met name de zuidelijke staat Louisiana. Het water mag dan uit de straten van hoofdstad New Orleans zijn verdwenen, de schade is enorm. Een kwart miljoen huizen verwoest, ongeveer 18.000 ondernemingen buiten bedrijf, een half miljoen evacués en 1100 doden.

Ter vergelijking: bij de watersnoodramp in 1953 -veroorzaakt door een combinatie van springtij en stormvloed- verloren 1835 mensen het leven, van wie 873 in Zeeland. Met de bouw van de Deltawerken werd in 1954 begonnen om het zuidwesten van Nederland voortaan te beschermen tegen stormvloeden.

In de strijd tegen het water kwam als eerste de stormvloedkering in de Hollandse IJssel gereed. Het sluitstuk van de Deltawerken was eind jaren negentig de Maeslantkering in de Nieuwe Waterweg bij Hoek van Holland.

Op die winderige locatie nam het Amerikaanse gezelschap, begeleid door staatssecretaris Schultz van Haegen van Verkeer en Waterstaat, vanmorgen een kijkje. Waterprins Willem-Alexander was ook van de partij. Vanmiddag stond de Zeeuwse Oosterscheldedam op het programma.

Het gezelschap is onder de indruk: twee enorme deuren kunnen de 360 meter brede Nieuwe Waterweg afsluiten en daarmee het achterland behoeden voor overstromingen. De stormvloedkering is bijna even lang als de Eiffeltoren en in gewicht zelfs vier keer zo zwaar.

De kering gaat dicht als er een waterstand wordt voorspeld van 3 meter boven NAP in Rotterdam. Dat is eens in de vijf à zeven jaar. Per deur is er dan een belasting van maar liefst 35.000 ton. Door dit geweld verplaatst de deur zich 20 centimeter en bolt het vakwerk een beetje op, een zogenaamde kattenrug.

De Amerikanen -dol op cijfertjes en vergelijkingen- halen in Hoek van Holland hun hart op. Zo krijgen ze te horen dat voor het verven van de Maeslantkering een half zwembad vol verf nodig is. Het parkeerdok waar de kerende wanden in rusten, is even groot als vier olympische zwembaden.

Dergelijke hypermoderne waterkeringen zijn de Amerikanen vreemd. „Jullie zwakste dijken zijn vijf keer zo sterk als onze sterkste dijken”, zegt een woordvoerder van de Democratische senator Mary Landrieu. De regering-Bush verzuimt te investeren in nieuwe dijken. Het geld is nodig voor de strijd tegen het terrorisme.

Er moet nu wel iets gebeuren. „Elke ramp stimuleert het kijken naar nieuwe oplossingen”, aldus Hans Balfoort van het ministerie van Verkeer en Waterstaat. „Wij werkten voor 1953 net zo als de Amerikanen nu.”

De discussie over de wederopbouw van New Orleans typeert Balfoort als inspirerend. Toch is natuurgeweld zoals van Katrina en Rita wel even iets anders dan zware stormen in Nederland. „Dat gaat ons voorstellingsvermogen te boven.”