Binnenland

Politie vindt drie babylijkjes in Beverwijk

De politie heeft eind december in Beverwijk drie babylichamen aangetroffen in en om een woning aan de Alkmaarseweg. Justitie heeft dat zondag bekendgemaakt. De gemeente Beverwijk heeft omwonenden direct ingelicht over de vondst. Op 150 adressen viel een brief met tekst en uitleg in de bus.

Binnenlandredactie
9 January 2006 06:54Gewijzigd op 14 November 2020 03:21

De moeder van de kinderen zit vast, de vader is inmiddels weer op vrije voeten. De politie onderzocht eind december de mysterieuze dood van een pasgeboren baby in Beverwijk. Het lichaam van dat kindje was aangetroffen in een woning in Haarlem, maar het onderzoek verplaatste zich naar Beverwijk toen bleek dat de baby daar geboren was.In Beverwijk vond de politie kort daarop de drie andere lichaampjes. Volgens persofficier E. Hartjes is dat toen niet bekendgemaakt „omdat de commotie rondom zulk nieuws het onderzoek zou storen.” Daarnaast wilde justitie eerst een DNA-onderzoek uitvoeren om te zien of de vier kinderen allemaal van dezelfde ouders waren.

Kindermoord
Het zou gaan om zeer jonge baby’s die uit vrees voor ontdekking van de zwangerschap en bevalling zijn gedood. Justitie verdenkt de vader (35) en moeder (29) van kindermoord of doodslag. Op kindermoord staat een maximumstraf van negen jaar.

Vader en moeder zijn recent voorgeleid aan de rechter-commissaris. Justitie vroeg beiden vast te zetten, maar de rechter besloot anders. Er waren geen gronden om de vader langer vast te houden. Bij de moeder was dat wel het geval. Een rechercheteam van 25 mensen doet verder onderzoek naar de zaak.

Geschokt
Nadat het nieuws zondag via de Telegraaf uitlekte heeft de gemeente Beverwijk omwonenden zondag ingelicht over de vondst van de drie dode baby’s. In de brief schrijft burgemeester Th. Weterings geschokt te zijn door de gebeurtenissen. Hij stelt verder „er waarde aan te hechten” de omwonenden op de hoogte te brengen van de op dit moment beschikbare informatie. De brief is mede ondertekend door burgemeester B. Schneiders van Heemskerk. De woning aan de Alkmaarseweg ligt tegen de grens met die gemeente.

Ter plekke is het zondag stil. Met enige regelmaat passeert een auto of laat een buurtbewoner een hond uit. Andere passanten wijzen naar het huis als ze met elkaar voorbij lopen of houden even stil. De woning zelf, op de hoek met de Maerten van Heemskerkstraat, maakt een onbewoonde indruk. Uiterlijk lijkt de buurt onbewogen.

Vrieskist
Bij de omwonenden is het nieuws over de babylichamen ingeslagen als een bom. „Afgrijselijk”, zegt een buurtbewoonster die enkele huizen verderop woont. „Hier moet een heel drama achter zitten. Iedereen wist natuurlijk wel dat er iets was. Er is zo veel politie geweest, vooral vlak voor Kerst, dat dat niet anders kon. De zaterdag voor Kerst werd een koelkast of een vrieskist naar buiten gedragen. Toen had ik nog even het idee dat het om een ontruiming ging. Maar met zoiets bizars als dit heb ik geen seconde rekening gehouden.”

De buurtbewoonster kan zich niet herinneren dat ze ooit heeft gezien dat de bewoonster zwanger was. Volgens de vrouw leefde het echtpaar in de woning een stil en teruggetrokken leven. „Je zag ze niet of nauwelijks. Op het oog hele normale mensen, die hun eigen gang gingen.”

Dat zegt ook de uitbater van buurtkroeg Chris Café, dat schuin tegenover het huis ligt. „Ze wonen er nu zo’n vijf jaar. De vorige bewoners liepen hier nog wel eens binnen, maar deze mensen heb ik nooit gezien.” Vanuit het café zag hij hoe de recherche de gehele woning binnenstebuiten keerde. „Er was 24 uur per dag bewaking, er stonden dagelijks zes of zeven auto’s voor de deur en er werd gezocht met honden. Heel af en toe liep hier een agent binnen en dan vroeg ik wel eens wat, maar ze konden of mochten niets zeggen.” Hij spreekt van „horror.”

Zwijgzaam
Direct om de hoek kijkt een andere buurtbewoner vanuit zijn woning uit op de achtertuin van de woning aan de Alkmaarseweg. Hij heeft het nieuws gehoord, maar weet verder niets. „Ik ken ze als zwijgzame mensen, erg op zichzelf.” Hij zag de vrouw af en toe haar hondje uitlaten, maar sprak zijn buren nooit. Ook hij wist niet waar hij aan moest denken toen de politie met het onderzoek begon. „We zagen op een gegeven moment mannen in witte pakken bezig, maar nog was het een raadsel. We hebben nooit iets raars gemerkt. Er was voor zover ik weet ook nooit ruzie. Wat dat aangaat, is dit verbijsterend.”

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer