Justitie beschouwt hem als lid van de Hofstadgroep en meent dat hij een belangrijke rol speelde in „het digitale netwerk.” De groep wisselde volop teksten en beelden uit waaruit het gevaarlijke, radicale gedachtegoed valt te destilleren. Koppe vraagt zich af wat aan die uitwisseling en verspreiding strafbaar is geweest.H. zou een faciliterende rol hebben gespeeld. Als er een computer haperde, stond hij paraat om hem weer aan de praat te krijgen. Als bestanden op de computer gezet moesten worden, zou H. daarvoor de aangewezen man zijn geweest. Vanaf begin september 2004 woonde hij in verband met huwelijksproblemen in bij Mohammed B., de moordenaar van Theo van Gogh.

Hoewel H. in het vooronderzoek veelvuldig heeft gezwegen, was hij wel bereid vragen van de rechtbank te beantwoorden. Die vragen gingen overwegend over wat op de computers stond die bij H. en kennissen en familieleden zijn gevonden.

Advocaat Koppe vroeg bij herhaling wat de relevantie van al die vragen was. „Ik heb geen enkele strafrechtelijke gedraging de revue horen passeren”, verzuchtte de raadsman, die inmiddels als specialist in terrorismezaken mag worden beschouwd. Hij is ook de advocaat van Samir A., die eerder dit jaar werd vrijgesproken van het voorbereiden van terroristische aanslagen. A. zit inmiddels vast in een nieuwe zaak.

Koppe verzocht de rechtbank Ahmed op vrije voeten te stellen, wegens zijns inziens een volslagen gebrek aan een serieuze verdenking. „Ik kan volstrekt niet aan H. uitleggen waarom hij al veertien maanden vastzit.”

H. werd op 2 november 2004, de dag waarop zijn huisgenoot B. Theo van Gogh vermoordde, gearresteerd. Donderdag hief de rechtbank nog het voorarrest van een medeverdachte van H. op.

De verdenking tegen H. is niettemin ernstiger, oordeelde het rechtscollege op het verzoek van Koppe. H. blijft daarom voorlopig nog achter de tralies.

Het proces tegen de Hofstadgroep nadert zijn laatste fase. De rechtbank moet de zaken tegen twee verdachten nog behandelen. Volgende week vrijdag zullen de officieren van justitie J. Plooy en A. van Dam hun bewijsmateriaal presenteren en straffen eisen.