Wat te doen met een fors zeeschip van 277 meter dat in het midden als een harmonica in elkaar zit? Het overkwam de Fowairet, een geladen containerschip onder de vlag van Qatar dat op 20 september vastliep op de Westerschelde. Het waren spannende uren, die dinsdag. Door het tij kwam het schip met het middengedeelte vaster en vaster op een zandbank te zitten. Bijna brak het schip, waardoor de gevaarlijke lading -containers met allerhande chemicaliën- in de Westerschelde zou zijn gekomen. Een ramp dreigde voor Zeeland.Bij vloed lukte het om het zwaar gehavende schip uit zijn benarde positie te verlossen. Na eerst versleept te zijn naar Vlissingen -waar een gedeelte van de lading illegaal gelost werd-, vond de Fowairet een voorlopig onderkomen in Schiedam. Op de werf van Damen Shipyard wordt nu het beschadigde deel van het schip weggehaald. „Een unieke gebeurtenis.”

Guillotine
In het grote dok kolkt water rond de bodem van de Fowairet. Of liever gezegd, rond de twee delen. Het containerschip ligt er deerniswekkend bij, alsof een reusachtige guillotine het schip heeft gedeeld. Tussen het voorste en achterste deel gaapt een gat van zo’n dertig meter. Stukken van het verwijderde deel liggen, verfrommeld en gekreukeld, op de kade. De verborgen krachten van de Westerschelde hebben hun werk grondig gedaan.

Met de vraag wat er moet gebeuren met een groot schip dat in het midden in elkaar zit, weet metaalrecyclingbedrijf Zethameta uit Vlaardingen wel raad. „We halen het middenstuk eruit waarna de twee delen weer aan elkaar worden geplakt”, vat Aart van Vliet van Zethameta bondig samen. Dat klinkt simpel, knikt Van Vliet, „maar ik geef meteen toe dat het een ingewikkelde en unieke klus is. Dit schip is met zijn 277 meter toch van behoorlijke afmetingen. Haal je daar een stuk van 30 meter tussenuit, dan is dat niet gering. Het komt neer op 1600 ton schroot.”

Zenuwachtig
Sloper Floris van Golen laat op de werf zien hoe de slopers te werk gaan. „Met grof geweld.” Van Vliet bevestigt dat. Met een knipoog naar Van Golen: „Voor het slopen zet je gewoon een stel grote boeren bij elkaar.” Intussen beseffen beiden hoe verantwoordelijk de klus is. Van Golen: „Het is nog een nieuw schip, uit 1998. Dan ben je de eerste dagen echt wel een beetje zenuwachtig.”

Later deze maand, als de twee delen weer hermetisch aan elkaar zijn gelast, gaat het schip in de ingekorte versie weer in de vaart. Van Vliet: „Het is de bedoeling dat er later in het Midden-Oosten weer een nieuw stuk aangezet wordt. Daar zijn zulke klussen veel goedkoper. Van het bedrag waarvoor ze daar het hele zaakje opknappen, kunnen we hier nog niet eens het ijzer kopen.”