Dat meldde de Stichting Bijzondere Tandheelkunde (SBT) vrijdagmorgen in het Radio 1-programma De Ochtenden.Hoewel het eindrapport nog niet klaar is, vreest woordvoerder Dyonne Broers dat de situatie vergelijkbaar is met die in 1990. Toen bleek uit een kleiner onderzoek dat 70 procent van de onderzochte gehandicapte kinderen onbehandelde gaatjes had.

Een derde van de gehandicapten staat niet onder toezicht van een tandarts. Dat komt met name voor bij kinderen van allochtone ouders.

Ook als er wel een tandarts is, is dat geen garantie voor een goed gebit. Tandartsen weten volgens Broers niet altijd de weg naar specialistische hulp.

Ook de gebitsverzorging door ouders en verzorgers laat te wensen over. Tandenpoetsen bij mensen met een handicap is vaak lastig, en tijdgebrek bij instellingspersoneel zorgt ervoor dat een goede poetsbeurt er nogal eens bij inschiet.

Broers merkt op dat gehandicapten ernstig gedupeerd worden bij een slecht gebit. Een slechte adem of lelijke tanden en kiezen hinderen het contact met verzorgers. Vaak kunnen gehandicapten zelf niet aangeven dat ze kiespijn hebben. Dat kan leiden tot gedragsproblemen of eetstoornissen.

Om de tandartsenzorg voor gehandicapten te verbeteren, is de SBT begonnen met een nieuwe opleiding.