„De polonaise is hier bijna losgebarsten", stelde zaterdagochtend vroeg een bron rondom de onderhandelingen, kort nadat de Britse premier en huidig EU–voorzitter Blair Nederland definitief het gevraagde miljard bood. Balkenende toonde zich „buitengewoon blij". „Het resultaat mag er zijn. Onze inzet van jaren is beloond".Balkenende had de Nederlandse eis kracht bijgezet door zijn zaak te bepleiten in Londen, Parijs en Berlijn. Verder werd er stevig Nederlands spel gepleegd op de top van EU–leiders zelf. Volgens Balkenende komt hiermee een „einde aan een onredelijke situatie en de jarenlange discussie over de excessieve nettobetalerspositie van Nederland".

De premier noemde het akkoord een „ommekeer", omdat Nederland sinds begin jaren negentig de grootste nettobetaler aan de EU was. Vorig jaar droeg elke Nederlander met 193 euro het meest af van alle Europese burgers. Een meerderheid van de Nederlanders die tegen de Europese grondwet stemden, deed dat ook uit protest tegen de hoge afdracht aan Europa. Duitsland neemt nu de positie van grootste nettobetaler over.

Nederland is de enige Europese lidstaat die vrijwel alle wensen vervuld ziet. Dat leidde tot irritatie bij de andere EU–landen. Minister Zalm van Financiën bleef daar echter laconiek onder. „Dat is dan jammer".

De EU–begroting gaat voor de periode 2007 tot en met 2013 uit van een bedrag van 862,3 miljard euro, oftewel 1,045 procent van het bruto nationaal inkomen (bni) van de lidstaten. Dat is een forse daling ten opzichte van de 1,09 procent bni voor bijvoorbeeld volgend jaar.

Blair maakte een akkoord mogelijk door onder forse Franse en Duitse druk toch 10,5 miljard euro op te geven van zijn automatische korting op de nettobijdrage aan de EU. Dit geld gaat volgens Blair wel rechtstreeks naar de armere Oost–Europese lidstaten, die echter op meer hadden gehoopt. „Dit is een illustratie van de juiste solidariteit".

Wel kunnen de Oost–Europese landen in de toekomst makkelijker een beroep doen op EU–steun voor achtergebleven regio’s. Onder druk van Polen en Hongarije kwam er uiteindelijk ook nog wat meer geld voor Oost–Europa. Blair wilde aanvankelijk fors bezuinigen op de fondsen voor regiohulp voor deze landen. Duitsland stond overigens op het laatste moment nog 100 miljoen euro af voor Polen.

Blair haalde een kleine overwinning op de Franse president Chirac binnen via een herziening van de Europese uitgaven in 2008 of 2009. Daaronder vallen ook de landbouwuitgaven, waarvan vooral Franse boeren profiteren.

Chirac wees er zaterdagochtend in alle vroegte wel fijntjes op dat veranderingen alleen met unanimiteit mogelijk zijn. Tot 2013 verandert er volgens hem ook helemaal niets. „Er zijn afspraken gemaakt en daar moet je je aan houden", aldus Chirac.

De Belgische premier Verhofstadt leek op de EU–begrotingstop nog zand in de raderen te gooien, door verzet aan te tekenen tegen de rekenwijze voor de Nederlandse korting. Die was eerder deels gebaseerd op een daling van de douaneheffingen die Nederland aan Brussel door moet storten.

Verhofstadt vreesde dat daardoor de haven van Rotterdam een concurrentievoordeel zou krijgen op Antwerpen. Blair kwam tegemoet aan die wens van Verhofstadt, die ermee dreigde de begroting anders te verwerpen. Aan Nederlandse kant werd dat dreigement echter nooit erg serieus genomen.

Het begrotingsakkoord voorziet ook in een globaliseringsfonds van 3 miljard euro, dat de gevolgen van grote reorganisaties in het bedrijfsleven op moet vangen. Verder besloten de EU–leiders dat Macedonië de status krijgt van kandidaat–lidstaat van de Unie, zonder dat er voorlopig onderhandelingen kunnen beginnen. Eerst moet het Balkanland meer doen aan verbetering van de mensenrechten.