Met de 3D-film ”Het Bombardement van Rotterdam 14 mei 1940” heeft initiatiefnemer Los geprobeerd de catastrofale gebeurtenis bij de opmaat van de Tweede Wereldoorlog in Nederland levensecht te reconstrueren. De voorstelling gaat zaterdag in het Museum Johannes Postschool in het Ridderkerkse Rijsoord in première. „Ik wilde de gebeurtenis zo levensecht mogelijk weergeven”, schetst de Ridderkerker. „Dus zoals mensen het toen hebben beleefd.”De 3D-film is te zien in het planetarium van het oorlogs- en verzetsmuseum. Doordat de beelden digitaal op een koepel worden geprojecteerd, lijkt het alsof de toeschouwer zich in Rotterdam anno 1940 waant. „Een primeur”, zegt Los. „Het unieke van deze techniek is dat we het bombardement vanuit alle hoeken kunnen belichten. Je kunt bijvoorbeeld over de vleugel van een oorlogsvliegtuig een blik in het toestel werpen. De bommen aan boord kun je zowat tellen. Maar ook uit welk luik ze vallen.”

De Coolsingel dient in de film grotendeels als decor. Het zwaartepunt van het bombardement lag namelijk in het stadshart. Te zien zijn de kraterinslagen van bommen, in puin gebombardeerde gebouwen en passanten die in paniek vluchten.

Met name het zogenaamde Dolby Surround geluidseffect maakt de gebeurtenis „levensecht”, omschrijft Los. „Je hoort een knarsende tram langzaam naderen en weer verdwijnen, terwijl de bommen langs je oren suizen. Alsof je midden op de Coolsingel staat. Het is zó levensecht, dat mensen die het bombardement hebben meegemaakt, de film mogelijk liever niet willen zien.”

Los produceerde de documentaire met technici van het Omniversum in Den Haag. Het proces verliep niet van een leien dakje. Vooral het bewerken van de filmbeelden vergde veel improvisatie. „Het digitale filmbestand is enorm. We hadden 200 computers nodig om de beelden te bewerken. Ze moesten namelijk geschikt worden gemaakt voor een bolprojectie op de koepel.”

Los gebruikte voor de film zeldzame en nooit vertoonde beelden die hij opdook in stoffige archieven en op beurzen in binnen- en buitenland. De Ridderkerker bezit ruim 300 oorlogsdocumentaires. „Vooral de Duitsers maakten veel opnamen. Ze hadden zelfs een cineast in dienst.”

De productie van de 17 minuten durende documentaire ”Het Bombardement van Rotterdam 14 mei 1940” was geen sinecure. Vooral het omzetten van platte beelden naar een driedimensionale projectie vergde veel tijd en beeldmateriaal. „Om één vliegtuig vanuit verschillende posities te projecteren, zijn ongeveer 160 foto’s nodig. Bovendien waren bouwtekeningen en modellen onmisbare hulpmiddelen.”

Om de gebeurtenis zo waarheidsgetrouw te reproduceren, gingen Los en zijn technici niet over één nacht ijs. Informatie haalden ze uit alle uithoeken. Los: „Via via kwam ik in contact met een fanaat die in detail alles wist over Heinkels, de oorlogsvliegtuigen van de Wehrmacht. Hij wist bijvoorbeeld precies uit welk luik de bommen vielen. En op welke plekken de inslagen plaatshadden.”

Los meent dat hij met zijn productie de Rotterdamse oorlogs- en verzetsmusea niet de loef afsteekt. Wel betoogt hij dat de film in het Rijsoordse museum thuishoort, aangezien de capitulatie van Nederland kort na het Rotterdamse bombardement daar werd ondertekend. „Bovendien wilde ik altijd al oorlogsdocumentaires produceren en vertonen.”