Kok zegt dat hij te goeder trouw heeft gehandeld en de zaak met vertrouwen tegemoet ziet.Het in 2002 failliet verklaarde bedrijf werd in het voorjaar van 2003 doorverkocht. De curator stelt dat dit voor een veel te laag bedrag is gebeurd, omdat de gemeente Hengelo verkeerde informatie zou hebben verstrekt. De grond bij het pand was ernstig vervuild en omdat de curator in de veronderstelling was dat de gemeente Hengelo niet zou bijdragen in de saneringskosten, drukte dit de verkoopprijs van het pand.

De gemeente liet echter later aan de koper weten wel te zullen bijdragen in de saneringskosten. De curator wil nu het vermeende verschil in de verkoopprijs van het pand verhalen op de gemeente Hengelo. De zaak dient naar verwachting medio januari. Tot die tijd legt wethouder Kok zijn werk neer.

Uit stukken van curator W. Haafkes blijkt dat de nieuwe eigenaar van de gebouwen en grond 136.000 euro (toen 300.000 gulden) moest bijdragen aan de bodemsanering. De gemeente Hengelo en de provincie Overijssel waren in dat geval bereid tot sanering van de toplaag over te gaan. Volgens de curator drukte de eigen bijdrage noodzakelijk de waarde van het onroerend goed en als gevolg daarvan de verkoopprijs. De curator was niet bereikbaar voor commentaar.

De provincie Overijssel had de schoonmaak van het grondwater al in een eerder stadium gefinancierd. Die kosten bedroegen toen circa 2,4 miljoen gulden.

De Stichting Onderzoek Bedrijfsinformatie (Sobi), die de faillissementsafwikkeling heeft onderzocht, laat weten dat de curator een verkeerde voorstelling van zaken geeft. Uit correspondentie blijkt dat de overheid de gehele sanering zou financieren. De provincie laat de financiering van saneringen aan gemeenten over. „Dat had de curator moeten weten”, aldus voorzitter P. Lakeman.