De inmiddels ex–man heeft de klacht ingediend bij het tuchtcollege. Hij vindt dat de huisarts geen normbesef heeft getoond en fout heeft gehandeld door op te blijven treden als huisarts. De arts heeft in 1997 zelfs nog de bevalling gedaan van het jongste kind van het toen nog getrouwde stel.

Het college geeft de ex–echtgenoot in dat laatste gelijk. Maar volgens de uitspraak van het tuchtcollege, gepubliceerd in Medisch Contact, staat de verliefdheid van een arts op zich niet ter discussie. „Ook artsen mogen verliefd worden en een relatie aangaan. Vraag is, hoe zij daar uit professioneel oogpunt mee behoren om te gaan.”

Het college meent dat hij niet meer als huisarts had moeten optreden voor de echtgenoot en de kinderen van zijn heimelijke geliefde, omdat hij ook voor hen een bijzondere vertrouwenspositie innam. „Door de liefdesrelatie zal de huisarts zich tegenover hen niet vrij en op zijn gemak voelen als medische hulp nodig is, zodat er een onbalans ontstaat die niet strookt met de zuivere uitoefening van de geneeskunst.”

De verliefde huisarts had de arts–patiëntrelatie moeten verbreken zodra sprake was van een voortdurende relatie. Op welke wijze en onder welk voorwendsel dat had moeten gebeuren, geeft het college niet aan. Dat is een zorg van de arts zelf.