Binnenland

„Vader bang voor brand”

TUK - Wat hebben we een mazzel gehad. Dat dacht asielzoeker Oleg Ivanov (18) toen hij hoorde van de tragische brand in het cellencomplex op Schiphol. Amper een maand geleden zat hij daar samen met zijn ouders een week vast.

J. Visscher
28 October 2005 10:35Gewijzigd op 14 November 2020 03:06
TUK - Wat hebben we een mazzel gehad. Dat dacht asielzoeker Oleg Ivanov (18) toen hij hoorde van de tragische brand in het cellencomplex op Schiphol. Amper een maand geleden zat hij daar samen met zijn ouders een week vast. - Foto RD
TUK - Wat hebben we een mazzel gehad. Dat dacht asielzoeker Oleg Ivanov (18) toen hij hoorde van de tragische brand in het cellencomplex op Schiphol. Amper een maand geleden zat hij daar samen met zijn ouders een week vast. - Foto RD

„Je voelt je blij dat je daar niet meer bent”, zegt Ivanov. „Het is verschrikkelijk om te horen dat in het gevangenisgebouw op Schiphol mensen zijn verbrand.”Eind vorige maand kwam Oleg samen met zijn moeder Tamara Vladimirova en zijn stiefvader Cristovao Mateus terecht in het cellencomplex op de luchthaven. De asielzoekersfamilie, die al sinds eind 1999 in Nederland verblijft, zou worden uitgezet naar Rusland. Dat ging op de valreep niet door. Momenteel verblijft Oleg bij een familie in Tuk, onder de rook van Steenwijk. Onzeker is of hij en zijn ouders in Nederland kunnen blijven.

Over de veiligheidssituatie in het cellencomplex op Schiphol, waar onder anderen asielzoekers worden vastgehouden, is Ivanov niet bepaald optimistisch. „Mijn vader was bang dat er brand zou uitbreken. Hij heeft er destijds met mijn moeder over gesproken. Alle cellen moeten immers handmatig worden geopend, per afdeling tientallen cellen. Nu blijkt waarschijnlijk dat dat systeem een aantal mensen het leven heeft gekost.”

Als er vanuit een cel via de intercom om een bewaker wordt gevraagd, volgt er niet altijd meteen een reactie, zo merkte Ivanov. „Bij mijn moeder zat een vrouw op de kamer die om pillen vroeg. Maar ze kreeg die niet meteen. Ze zou die medicijnen niet zomaar mogen hebben. Vervolgens maakte die vrouw in haar cel wel een uur lawaai. Als je irritant bent, heb je kans dat de bewakers je een tijdje laten schreeuwen.”

Ivanov moest van vijf uur ’s middags tot acht uur de volgende ochtend op zijn celkamer vertoeven. De rest van de tijd kon hij doorbrengen op een soort brede gang tussen de celblokken, met uitzondering van de tijd tussen 12.00 uur en 13.00 uur. Op ’zijn’ vreemdelingenafdeling in het cellencomplex was op zich best wat te doen, blikt hij terug. „We konden voetballen, er hing een basketbalring en er stonden een tafeltennistafel en een tafelvoetbalspel.”

Over de bewakers heeft Ivanov niet echt iets te klagen. „Zolang je aardig doet, doen zij ook aardig. Dat wordt anders als je je vervelend gedraagt. Een man uit Georgië gedroeg zich niet goed. Hij schold bewakers uit en moest twee dagen in een isoleercel doorbrengen.”

Al met al is Ivanov erg blij dat hij weg is uit het cellencomplex op Schiphol. „Het is niet goed voor mensen om urenlang in kleine kamertjes opgesloten te zitten.”

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer