De R. begroef zijn slachtoffers op het terrein van de door hem beheerde kinderboerderij in Baarn. De rechtbank in Utrecht veroordeelde de beheerder in oktober 2004 tot levenslang. Hij ging hiertegen in beroep.Het openbaar ministerie eiste veertien dagen geleden opnieuw levenslang tegen De R. Toch kreeg hij geen levenslang omdat het hof van oordeel is dat, hoe schokkend en ernstig de moorden ook zijn, rekening moet worden gehouden met de zeer ernstige contactstoornis waaraan De R. leidt. Volgens deskundigen is hij verminderd toerekeningsvatbaar, bestaat er gevaar voor herhaling en is behandeling nodig.

Paul de R. werd in januari 2004 gearresteerd nadat de lichamen van het vermoorde echtpaar waren gevonden. De lichamen lagen in een geïmproviseerd graf op het terrein van de kinderboerderij in Baarn.

De R. was destijds een huisvriend van Hans en Ria Müller en trok na hun verdwijning in 1999 in hun huis. Hij hield jarenlang vol dat het echtpaar voor onbepaalde tijd naar het buitenland was vertrokken. In de tussentijd misbruikte hij de bankpasjes van het echtpaar, waarvoor hij ook is veroordeeld. Pas na onderzoek van misdaadverslaggever Peter R. de Vries kwam de zaak aan het rollen.

Aanvankelijk wilde de man niets verklaren over de gewelddadige dood van het echtpaar. Pas in maart van dit jaar, tijdens een zitting voor het hof, biechtte de man ineens op dat hij Hans Müller eind 1999 in diens woning had gewurgd. Van de dood van Ria zou hij niets hebben geweten. Maar volgens justitie heeft De R. zowel Hans als Ria gedood om zo te kunnen beschikken over hun ruime financiële vermogen.

De R. is ook verdachte geweest in een strafzaak die veel gelijkenis vertoont met de Baarnse moordzaak. Die zaak draaide om de verdwijning in 1970 van de eveneens vermogende Haarlemse weduwe Tina Akersloot. Van haar werd nooit meer iets vernomen. Ook hier trok De R. in haar huis, net zoals hij na de verdwijning van de Müllers in hun huis is gaan wonen. De R. ontkent echter iedere betrokkenheid in deze zaak.