De caissons zullen door verdiept liggende gangen met elkaar verbonden worden. In het eerste caisson blijft de huidige expositie gehandhaafd, waarin het verhaal van de gebeurtenissen tijdens en direct na de ramp van 1953 wordt verteld.In het tweede caisson komt de nadruk te liggen op emoties en de persoonlijke aspecten van de ramp. Er wordt een glazen gang aangelegd langs verschillende nissen. Hier worden ook de desastreuze gevolgen van de watersnood in andere landen en gebieden belicht. Midden in deze ruimte is ook het multimediaproject 1835 + 1 te zien, waarin de slachtoffers van de ramp centraal staan.

In het derde caisson komen algemene en groepsvoorzieningen, zoals een bibliotheek, een ontvangstruimte, een kantoor, een depotarchief en een documentatiezaal. In het vierde caisson wordt een blik op de toekomst geworpen. Hier worden de ontwikkelingen en ideeën omtrent het leven met water in de Lage Landen verteld. Er wordt ook informatie gegeven over het omliggende krekengebied en de Oosterschelde.

Het landschap rond de caissons wordt eveneens bij het project betrokken. Op enkele plekken kan worden gewandeld en naar sporen uit het verleden worden gekeken. Staatsbosbeheer heeft een plan ontwikkeld voor de herinrichting van de inlagen van de directe omgeving. De drie kleine caissons tussen de inlagen zullen weer zichtbaar worden gemaakt en er kan omheen gewandeld worden. Ook de Oude Zeedijk, die in 1953 doorbrak, kan in de toekomst betreden worden. Er komt een uitkijkpunt.

Met de plannen is ongeveer 3 miljoen euro gemoeid. Hiervoor wordt een beroep gedaan op de provincie, gemeenten en landelijke fondsen. Volgend jaar wordt duidelijk of de uitbreiding haalbaar is.