Dit staat te lezen in een handreiking van de EA over huwelijk, echtscheiding en hertrouwen, bedoeld voor plaatselijke kerken en gemeenten, en dan met name leidinggevenden. Het rapport, dat vrijdag tijdens een studiedag in Gouda wordt gepresenteerd, is geschreven door een aantal voorgangers uit deelnemende kerken aan de EA.

Ook onder christenen vindt steeds vaker echtscheiding plaats, licht de alliantie op haar website toe. „We zien dat de één met de bijbel in de hand tracht elke vorm van echtscheiding en hertrouwen tegen te gaan. De ander verlegt de grenzen en gaat mee in de tendens van deze tijd. Hoe moet hierop onze reactie zijn? En indringender is die vraag rond echtscheiding onder leidinggevenden. Vervullen zij niet een rolmodel? Zijn waarden als trouw en toewijding nog haalbaar?”

Jezus noemt het wegzenden van de huwelijkspartner om een andere reden dan „porneia” ongeoorloofd, aldus de EA in haar handreiking. ”Porneia” hoeft volgens haar niet alleen ontucht of hoererij te betekenen, zich beperkend tot één daad; het begrip duidt op een immorele levenshouding. „Het gaat dan om een zodanig seksueel wangedrag, dat van de andere huwelijkspartner redelijkerwijs niet meer gevergd kan worden de huwelijksrelatie voort te zetten.”

Het huwelijk is bijbels gezien een verbond tussen één man en één vrouw, publiek gesloten en bedoeld als levenslange monogame verbintenis, stelt het rapport. Het Oude Testament erkent dat echtscheiding voorkomt, maar stelt grenzen. De Heere Jezus wijst erop dat Mozes het wegzenden van de vrouw zelf alleen maar „duldt.” Het meegeven van de voorgeschreven scheidingsbrief was ter bescherming van de vrouw. Jezus wijst op Gods oorspronkelijke bedoeling van het huwelijk.

Wanneer gezegd wordt dat God echtscheiding „haat” (Mal. 2:16), betekent dat volgens de EA niet dat iedere vorm van echtscheiding te veroordelen is. „God haat de grondoorzaak van de echtscheiding, en dat is ontrouw. God is tegen het breken van de huwelijksbelofte en het ontrouw zijn aan het huwelijksverbond. Niet iedere echtscheiding is als gevolg van ontrouw aan te merken, met name niet als zij geschiedt op grond van ontrouw van de ander.”

Paulus verbiedt in 1 Kor. 7:10, 11 een gelovig echtpaar te scheiden, maar als het onvermijdelijke toch gebeurd is, dan dienen zij ongehuwd te blijven. „Deze passage is een aanvulling op Jezus’ uitspraak. Het gaat hier om een algemene regel, en niet de situatie dat een van de partijen zich schuldig heeft gemaakt aan porneia.”

Hoe moet de pastor optreden in gebroken situaties? Volgens de auteurs van de handreiking zal hij de betrokkene allereerst moeten wijzen op de bijbelse norm: echtscheiding is uitsluitend geoorloofd in geval van ontucht. Hij zal verder wijzen op het gesloten huwelijksverbond en de mogelijkheid dat God de harten kan veranderen. Als het huwelijk echter zodanige schade heeft opgelopen ten gevolge van het gedrag van de ander en verzoening en herstel van het huwelijk onmogelijk zijn, dienen christenen uiteindelijk zelf de beslissing te nemen. De pastor moet deze beslissing overlaten aan de betrokkenen.

Hertrouwen is volgens Jezus alleen toegestaan als echtscheiding heeft plaatsgevonden vanwege overspel/ontucht, aldus het rapport. Als iemand die gescheiden is een beroep doet op een ambtsdrager om een nieuw huwelijk in te zegenen, dient eerst te worden nagegaan of het vorige huwelijk hersteld kan worden. „De hoofdverantwoordelijkheid voor de feiten ligt bij de verzoeker. De ambtsdrager, die dient te beoordelen of er ruimte kan zijn voor een nieuw huwelijk, heeft hier slechts een beperkte onderzoeksplicht.”

De EA stelt verder dat een tweede huwelijk na echtscheiding in de kerk ingezegend kan worden. Wel verdient het aanbeveling om de ceremonie hieromtrent bescheiden te houden. Alle personen die op niet-bijbelse gronden gescheiden en hertrouwd zijn, kunnen als lid van de gemeente worden toegelaten „na bekering, berouw en belijdenis van zonde.” Iemand die hertrouwd is hoeft ook niet van enig ambt worden uitgesloten. „Wel verdient het aanbeveling zo iemand eerst een tijdlang te begeleiden.”

Samenwonen is volgens het rapport niet in overeenstemming is met de bijbelse norm. Duidelijk dient in de gemeente te worden gecommuniceerd dat samenwonen zonder huwelijksverbond een onbijbelse leefwijze is, en dat dit het lidmaatschap van de gemeente in de weg kan staan. Maar ook hierover zijn geen algemene uitspraken te doen. Het kan bijvoorbeeld gebeuren dat de ongelovige partner geen huwelijk wenst. De leiding van de gemeente zal van geval tot geval met „liefde en wijsheid” ook in dezen tot een gedragslijn dienen te komen, aldus de EA.

Het symposium van vrijdag -waarvoor aanmelding wegens de grote belangstelling niet meer mogelijk is- wordt georganiseerd door de EA in samenwerking met de deelnemende kerkgenootschappen aan de EA: het Leger des Heils, de Kerk van de Nazarener, de Verenigde Pinkster- en Evangeliegemeenten, de Unie van Bapistengemeenten, Rafaël Nederland en Cama Parousia Nederland. De handreiking wordt, aldus de EA-website, ook ondersteund door het Landelijk Platform voor de Volle Evangelie- en Pinksterbeweging in Nederland.