Naast de ontucht met het kind, dat van 1995 tot 2004 duurde, bekende Roel F. ook ontucht met drie nichtjes en zeker vijftien andere meisjes in de afgelopen jaren. De man, die pedofiele neigingen heeft, papte aan met ouders om zodoende ontucht met hun dochtertjes te kunnen plegen. Hij sloeg toe tijdens bijvoorbeeld logeerpartijen en in het zwembad.

Officier van justitie mr. M. E. de Meijer noemde het maandag „schokkend en triest” dat F. zich vergreep aan een „volkomen weerloos wezentje.” „Hij heeft onbeschrijflijk leed aangericht, waarvan de reikwijdte nu nog niet is te overzien.” F. ging „berekenend” te werk en koos slachtoffers uit van wie hij vermoedde dat ze geen alarm durfden slaan.

F. geeft toe dat hij zijn dochtertje onzedelijk betastte, maar ontkent dat hij stelselmatig vergaande seksuele handelingen pleegde. In politieverhoren heeft hij wel toegegeven dat hij veel verder ging.

De zaak kwam aan het rollen toen eind vorig jaar F. opnieuw, nu op een camping in Hardenberg, ontucht pleegde met een meisje. Leden van de gereformeerde kerk vrijgemaakt in Krimpen aan den IJssel, waar F. aan verbonden is, schakelden daarop de politie in.

Volgens het Pieter Baan Centrum (PBC) is F. in verminderde mate toerekeningsvatbaar. Het PBC omschrijft F. als een „vreemde man met een verknipte seksualiteit.” Woordvoerder D. Zomer van de kerk in Krimpen stelt met klem dat de kerk de zaak niet in de doofpot heeft gestopt. „Rond de man is een pastoraal team gevormd. Maar hij is gewoon doorgegaan. Dat heeft de mensen rond hem geschokt.” Leden van de kerk bezoeken F. nog wekelijks.

Na de ontucht met de nichtjes vijftien jaar geleden ging F. in therapie. Van 1992 tot 2004 was hij in behandeling bij Eleos. Intussen bleef de in 1988 getrouwde man ontucht met meisjes plegen.

Woordvoerder M. Catsburg van Eleos, die maandag ook bij de zitting was, bevestigde dinsdagmorgen desgevraagd dat F. van 1992 tot 2004 bij Eleos in behandeling was. De instelling heeft uit het oogpunt van „maximale openheid” de zaak gemeld bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg. Uit eigen intern onderzoek is gebleken dat de instelling „nauwgezet en gewetensvol” heeft gehandeld.

Over de aard en de inhoud van de behandeling van F. wil Catsburg vanwege het medisch beroepsgeheim geen mededelingen doen. Hij wil niet ingaan op de uitspraak van F. dat zijn behandelaars wisten dat hij door bleef gaan met ontucht. Catsburg wijst erop dat medici op grond van de handreiking beroepsgeheim van het Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst tot op zekere hoogte vrijgesteld zijn van aangifte van strafbare feiten.