Het Europese Hof beoordeelt zaken niet opnieuw inhoudelijk. Dit rechtscollege kijkt alleen of de rechten van de verdachten tijdens de gerechtelijke procedures zijn geschonden. Volgens Knoops is dat bij zijn cliënt heel duidelijk het geval.

De Hoge Raad bekrachtigde het vonnis over Louwes van het gerechtshof in Den Bosch op 22 februari. Ten onrechte, meent Knoops. Hij vindt onder meer dat nieuw DNA–bewijs dat bij dit hof was voorgedragen, niet had mogen worden gebruikt.

De zaak tegen de 51–jarige Ernst Louwes kent een bizar verloop. Het begon met de moord op de weduwe Wittenberg, op 23 september 1999 in haar woning in Deventer. De vrouw werd met vijf messteken om het leven gebracht. In november van dat jaar arresteerde de politie fiscaal–jurist Louwes. Het slachtoffer had Louwes kort voor haar dood benoemd tot executeur–testamentair van de miljoenenerfenis van haar man.

De rechtbank in Zwolle sprak Louwes vrij, omdat het bewijs tegen hem onvoldoende was. In hoger beroep veroordeelde het hof in Arnhem de man echter tot twaalf jaar cel, op basis van een geursorteerproef en een verdacht telefoongesprekje dat hij op de avond van de moord met de weduwe had gevoerd.

Louwes, die altijd heeft ontkend iets met de moord te maken te hebben, vocht door tot de Hoge Raad. Die gaf in de zomer van 2003 het hof in Den Bosch opdracht de zaak over te doen. In afwachting daarvan kwam Louwes op vrije voeten.

Tijdens de behandeling voor het hof in Den Bosch begin vorig jaar kwam het OM met nieuw bewijsmateriaal op de proppen, op basis van nieuw DNA–onderzoek. Aan de hand daarvan kwam het hof opnieuw tot een veroordeling en werd Louwes tijdens de uitspraak nog gevangengenomen.

Knoops meent dat de herziening van een zaak niet is bedoeld om het OM in staat te stellen nieuw bewijs te verzamelen. Deze procedure is er om gerechtelijke dwalingen in het nadeel van verdachten recht te zetten, meent de advocaat. „Het OM heeft dus oneigenlijk van deze procedure gebruik gemaakt", concludeert Knoops. „Het nieuwe DNA–bewijsmateriaal bleek ook nog eens het enige waarop Louwes is veroordeeld. Het oorspronkelijke bewijs werd allemaal van tafel geveegd".

Dit nieuwe bewijs ging om zogeheten aanrakingssporen en een bloedvlek van Louwes op de blouse van het slachtoffer. Knoops: „Deze blouse is vier jaar in een papieren zak bij de politie bewaard. Dat is niet volgens de eisen die aan het bewaren van bewijsmateriaal worden gesteld. Ook dit is een schending van de rechten van mijn cliënt".