Iedere keer weer geniet coördinator Leen Kieboom van de overtocht. „Je ziet de natuur telkens veranderen. Vanaf de boot kijk je naar het riet langs het water. Iedere zomer zitten daar kiekendieven. Pas waren ze hun jongen vliegles aan het geven. ’s Ochtends vroeg zwemt er nog wel eens een reetje over naar de andere kant. En aalscholvers vangen vis in het water. Prachtig.”

Dinsdag werd stilgestaan bij het vijfjarig jubileum van het pontje, dat onderdeel is van een drukbereden toeristische fietsroute. Er was een officiële plechtigheid, waarbij kinderen werden overgezet en enkele toespraken klonken. Daarna werd tot de middag iedereen gratis overgezet.

Gedurende de zomermaanden vaart de pont bijna dagelijks. Kieboom is een van de zeven vrijwilligers die het Pontje Steur bij Werkendam bedienen. Aanvankelijk zou het een zelfbedieningspont worden, maar dat ging niet door. „Rijkswaterstaat eiste dat alleen mensen met een klein vaarbewijs de pont mochten bedienen. En niet iedere fietser heeft dat.”

Niet lang daarna slaagden de provincie Noord-Brabant, het stadsgewest Breda en het recreatieschap Rivierenland er in om zeven vrijwilligers te porren voor de bediening van het vaartuig. De eerste twee weken moesten ze met handkracht de pont naar de overkant trekken. Kieboom: „Dat ging niet. Al snel kwam er een motortje op.” Sindsdien is de samenstelling van het team, bestaande uit zes mannen en een vrouw, niet meer gewijzigd. „Iedereen vind het geweldig om te doen.”

De fietspont voorkomt dat toeristen op hun tocht door de Biesbosch helemaal naar Werkendam moeten rijden. In plaats daarvan worden ze enkele kilometers zuidelijker over het Steurgat gezet, een toegangswater tot de Biesbosch. Toeristen betalen 50 cent voor een kaartje. Kieboom: „We zijn er trots op dat we dat bedrag laag kunnen houden. Vrijwilligers ontvangen alleen een onkostenvergoeding.”

Volgens de coördinator hangt het sterk van het weer af hoe druk het is op de pont. „Vorig jaar hebben we 7000 mensen overgezet, maar het jaar daarvoor 9000. Toen hadden we een warmere zomer. Dat zijn toch behoorlijke aantallen in een korte periode. Voor ons als schippers is dat alleen maar leuk: je spreekt veel mensen. Als veerman ben je tegelijk ook een soort gids. Je kunt mensen wijzen op de mooiste plekjes. Sommigen willen alleen maar snel thuis zijn en slaan dan juist de meest bijzondere dingen over.”