Hoewel de stad er wat de veiligheid betreft de laatste jaren op vooruit gaat, lukt het nog niet echt om de verstopte woningmarkt een nieuwe impuls te geven. Ondanks de bouw van nieuwe huizen, verkoop van huurwoningen, splitsing van huizen en de aanpak van illegale verhuur is de dynamiek nauwelijks vergroot. Bovendien dreigt in Amsterdam een toenemende segregatie van de woningmarkt. Verder nemen de sociaal–economische verschillen tussen woonmilieus toe.

Ook het onderwijs bleef Amsterdam de laatste jaren stilstaan. Het aantal kinderen van twee tot zes jaar met een taal– en ontwikkelingsachterstand is vergeleken met het vorige onderzoek in 2002 nog altijd ongeveer 15.000. Ook blijft de groep kinderen met gedrags– en leermoeilijkheden flink stijgen en is het schoolverzuim en het aantal leerlingen dat voortijdig de school verlaat te hoog.

Volgens de wethouder toont het tweejaarlijkse onderzoek, onder 3500 Amsterdammers, aan dat er de komende bestuursperiode nog forser moet worden geïnvesteerd in de groep Amsterdammers die het moeilijk heeft. Tegelijkertijd, zegt Aboutaleb, moet Amsterdam ook in zichzelf blijven investeren. „We moeten als grooste stad van Nederland nationaal en internationaal aantrekkelijk en concurrerend blijven".

De wethouder doelt met dat laatste op een van de conclusies uit het onderzoek dat Amsterdam te veel naar binnen is gekeerd. Volgens de onderzoekers moet Amsterdam zich verder ontwikkelen om de concurrentie het hoofd te kunnen bieden, met name in internationaal opzicht. Juist de sterke steden kunnen Amsterdam vooruithelpen. Momenteel richt de stad zich te veel op de problemen rondom integratie en de spanningen tussen bevolkingsgroepen, aldus het rapport.