Dat vindt promovendus M. van der Kuip. Voor zijn proefschrift over energiegebruik van ernstig zieke kinderen vroeg hij Europese kinder-intensive cares naar hun voedingsbeleid.

Slechts 1 op de 6 van de 111 ziekenhuizen die reageerden, gebruikte een apparaat waarmee redelijk betrouwbaar het energiegebruik van de IC-patiëntjes kan worden vastgesteld. Dit gebeurt aan de hand van een analyse van in- en uitgeademde lucht.

Uit een studie van 46 kinderen die ernstig ziek waren of een zware ingreep hadden ondergaan, bleek Van der Kuip dat ze pas aan het eind van de eerste week op de afdeling intensieve zorg genoeg te eten kregen. Geopereerde kinderen kregen te weinig voeding. Kinderen aan de beademing kregen via een infuus juist te veel, al is deze groep veel kleiner.

De formules die de artsen gebruiken gaan uit van lichaamsgewicht, lengte, geslacht en leeftijd. Deze bieden volgens Van der Kuip slechts een „schijnveiligheid” als het erom gaat de juiste voeding vast te stellen. Op de intensive care heeft een goede beademing en bloedsomloop de hoogste prioriteit.

„Voeding is een ondergeschoven kindje”, concludeert de promovendus. „Op een intensive care mag wel wat agressiever gevoed worden.”

Ziekenhuizen geven de 30.000 euro die het apparaat voor de ademanalyse, de zogeheten metabolemonitor, kost volgens hem liever ergens anders aan uit.

Met een goede voeding kunnen complicaties voorkomen worden en kan een kind korter op een afdeling intensieve zorg doorbrengen. Hoeveel korter weet Van der Kuip niet, want daar is geen studie naar gedaan.

Over de voeding op Nederlandse intensive cares voor kinderen, kan Van der Kuip niets zeggen, omdat de geënquêteerden anoniem bleven. Wel weet hij dat de in Nederland meestal een metabolemonitor wordt gebruikt.

Van der Kuip promoveert morgen op zijn onderzoek aan de Vrije Universiteit in Amsterdam.