Veel behoefte om zich met de zaak-Kelly bezig te houden, heeft de Kamer niet. Veel fracties laten zich leiden door minister Donner van Justitie, die vindt dat de uitspraak van de Hoge Raad over deze kwestie geen al te ingrijpende gevolgen heeft.

Van der Staaij wist zijn collega’s ervan te overtuigen dat de bewindsman wel erg kort door de bocht gaat. Op initiatief van de SGP’er komen acht deskundigen in september de Kamer voorlichten over de betekenis van de uitspraak, waarna er een politiek debat volgt.

In maart bepaalde de Hoge Raad dat de ouders van het zwaar gehandicapte meisje Kelly een forse vergoeding krijgen. Haar moeder had tijdens haar zwangerschap de verloskundige gevraagd of prenataal onderzoek nodig was in verband met ernstige erfelijke afwijkingen in de familie. De verloskundige vond dat niet nodig. Bij de geboorte bleek het meisje de desbetreffende erfelijke afwijking toch te hebben, waardoor de nu 11-jarige Kelly zowel zwaar verstandelijk als ernstig lichamelijk gehandicapt is.

Als de ouders dit vooraf hadden geweten, zouden ze gekozen hebben voor abortus. Het hoogste rechtscollege vond daarom dat de ouders recht hebben op vergoeding van de kosten van Kelly’s opvoeding en verzorging tot haar 21e jaar, de extra verzorgingskosten die de handicap van het kind meebrengt en op smartengeld voor het verdriet dat ze van deze geboorte hebben gehad.

Volgens minister Donner gaat het om een bijzonder geval en hoeft er geen angst te bestaan dat de sluizen naar een claimcultuur door de Hoge Raad zijn opengezet. SGP’er Van der Staaij betwist dat en kreeg van de Kamer groen licht om geleerden uit te nodigen die het niet met Donner eens zijn. Onder hen zijn de Nijmeegse hoogleraar S. Kortmann en de Rotterdamse docent gezondheidsrecht M. Buijsen.

„In juridisch en ethisch opzicht een wespennest”, zo betitelt SGP-kamerlid Van der Staaij deze kwestie. Daarom vindt hij het van groot belang dat de Kamer er indringend mee wordt geconfronteerd. „Vrijwel in geen enkel land hebben rechters in vergelijkbare gevallen de claims toegewezen. Toen dat in Frankrijk wel was gebeurd, is er zelfs speciale wetgeving gekomen om daar een stokje voor te steken. Dat zou ons toch wel wat moeten zeggen.”

In deze kwestie is in het geding hoe gehandicapt leven wordt gezien. „In de lijn van de uitspraak van de Hoge Raad redenerend zou dat het recht hebben om niet geboren te mogen worden. Dat gaat heel ver. Niet voor niets dat andere landen zeggen: Die kant moet het niet uit.”

Ook blijkt volgens het kamerlid uit de uitspraak van de Hoge Raad dat de keuze van de moeder voor abortus zonder meer aanvaardbaar zou zijn geweest. „Ik vrees”, zegt hij, „dat deze uitspraak de cultuur voedt dat abortus in zulke gevallen een normale oplossing is.”

De kans dat er een meerderheid is te vinden die de in gang gezette ontwikkelingen op dit front een halt wil toeroepen, acht Van der Staaij niet groot. Toch is hij blij dat de kwestie nu op de agenda van de Kamer staat. „We mogen deze zaak niet aan juristen en medici overlaten. De Kamer heeft hierin duidelijk een eigen verantwoordelijkheid.”