De eis maakt deel uit van een nieuw medefinancieringsstelsel dat minister Van Ardenne voor Ontwikkelingssamenwerking in 2007 wil invoeren.

In het debat dat zij woensdag met de Kamer voerde, kreeg de bewindsvrouw alleen volop steun van VVD-woordvoerder Szabó, die het liefst zou zien dat de subsidiëring van medefinancieringsorganisties (mfo’s) nog verder zou worden beperkt. De meeste andere fracties zien het liefst dat Van Ardenne de eis terugbrengt tot 15 procent. Het CDA-kamerlid Brinkel stelde voor het aantal vrijwilligers dat deze organisaties op de been kunnen brengen te laten meetellen in de eigen bijdrage.

De fracties vrezen dat de nieuwe drempel sommige organisaties voor grote problemen zal stellen. Zo draait de interkerkelijke hulporganisatie ICCO bijna volledig op subsidies. Als ze voor de financiering van haar projecten nu eerst 25 procent zelf moet binnenhalen bij Nederlandse particulieren of bedrijven, moet daar een hele organisatie voor worden opgetuigd. En lukt dat niet dan kunnen we inpakken, aldus een woordvoerder.

Van Ardenne wenst echter vast te houden aan de drempel van 25 procent. Volgens haar is er op de charitatieve markt in Nederland nog genoeg geld op te halen voor goede doelen.

In het nieuwe financieringsstelsel krijgen Nederlandse mfo’s te maken met nieuwe eisen die meer inzicht moeten geven in de kwaliteit en de effectiviteit van hun inspanningen. Tevens moeten de organisatie die voor subsidiëring in aanmerking willen komen zich meer richten naar de prioriteiten van de Nederlandse regering. Als voorbeeld noemde Van Ardenne dat als een hulporganisatie basisgezondheidszorg wil leveren in een ontwikkelingsland, in haar programma ook nadrukkelijk aandacht moet worden gegeven aan aids-bestrijding en reproductieve gezondheidszorg (zorg rond het krijgen van kinderen).

Vooral de oppositiepartijen maken zich zorgen dat de minister met haar nieuwe financieringsstelsel de hulporganisaties te veel in een keurslijf wil persen en de autonomie van de mfo’s in het gedrang komt. Van Ardenne erkende dat de organisaties niet meer volledig vrijblijvend kunnen opereren. Zij zullen op een aantal terreinen aanvullend werk moeten verrichten aan dat wat de Nederlandse regering belangrijk vindt.

„Dat betekent dat voor hen bijvoorbeeld veel werk is te doen met hun lokale partnerorganisaties in de sloppenwijken en in rurale gebieden. Maar zij mogen wel zelf beslissen in welk land zij dat willen doen.”

Wegens tijdgebrek werd het debat na de eerste termijn afgebroken. Het overleg zal op een andere datum worden afgerond.