„Veel gemotoriseerde weggebruikers realiseren zich niet dat een paard, hoe goed het ook getraind is, over een instinctief reactievermogen beschikt”, weet KNHS- bestuurslid Van de Haar. „Ze realiseren zich niet dat goedbedoeld toeteren of even gas geven om snel te passeren bij een paard de oeroude vluchtreactie kan oproepen.”

Om te illustreren wat Van de Haar bedoelt, geeft de bereden politie voor het Grandcafé Bosbaan in Amstelveen een demonstratie hoe het fout kan gaan. Maar hoe een agent ook voetzoekers afsteekt of onrust stookt met zijn motor, de paarden slaan niet op hol. De agentes die de viervoeters in toom moeten houden, verstaan de kunst voorbeeldig en blijven in het zadel. De gevaren van het paardrijden, komen zo echter niet uit de verf.

Van de Haar: „Maar ze zijn er wel degelijk. Ruim 400.000 Nederlanders zitten regelmatig in het zadel. Vooral buiten de manege rijden velen nog zonder veiligheidscap en zij maken de risico’s voor zichzelf onnodig hoog. Bij dodelijke ongevallen met paarden had een ruiter in de meeste gevallen geen cap op. Maar ook met cap blijven er risico’s.”

Om die zo veel mogelijk te voorkomen, wil de KNHS de campagne vooral richten op medeweggebruikers van de ruiter en zijn paard. „Een paard inhalen met 80 kilometer per uur is veel te snel. Passeer een paard ook nooit rakelings”, doceert de KNHS. De federatie wil de campagne jaarlijks herhalen om het aantal van 450 ongevallen per jaar omlaag te brengen. Paarden is veel aan te leren, maar het blijven onberekenbare verkeersdeelnemers.

Daarom vraagt de KNHS de medewerking van alle verkeersdeelnemers. Van de Haar: „Als een paard van schrik opzij springt, steigert of blindelings gaat rennen, houdt het 500 kilo zware dier geen rekening meer met het andere verkeer of met zijn berijder. Daarom moeten we elke weggebruiker betrekken bij het voorkomen van ongevallen met paarden.”

De KNHS-campagne richt zich vooral op jonge weggebruikers, omdat uit de statistieken blijkt dat zij het meest bij ongevallen met paarden betrokken zijn.