De staatkundig gereformeerde voorman ds. G. H. Kersten gebruikte het begrip theocratie bewust niet, zo zei Van der Staaij woensdagavond in Amersfoort tijdens de vierde en laatste Bavinck-lezing. Kersten reserveerde theocratie, in navolging van de antirevolutionair Kuyper, uitsluitend voor de rechtstreekse wijze waarop God het volk Israël in de oudtestamentische tijd leidde. Het gebruik van het begrip theocratie binnen de SGP kwam in de jaren zestig van de vorige eeuw op.

Dat SGP’ers spreken over „het nastreven van een theocratie” wekt volgens Van der Staaij „nodeloze verwarring.” Hij vindt het terecht dat de SGP zo’n tien jaar geleden in een nota voorstelde om te kiezen voor ”theocratische politiek”. Zijn partij streeft immer geen verandering van regeringsvorm na, maar wil een bijbels genormeerd beleid. „Theocratische politiek staat zo in concurrentie met liberale of socialistische politiek”, aldus het kamerlid. „De democratische rechtsstaat accepteren wij niet noodgedwongen, maar oprecht.”

Maar ook de term ”theocratische politiek” kan volgens Van der Staaij soms voor verwarring zorgen, vooral voor een niet-christelijk publiek. „Het kan in dat geval daarom ook wijs zijn om, zonder concessies te doen aan de inhoud van de opvattingen, alternatieve bewoordingen te hanteren en gewoon te spreken over christelijke, of bijbels genormeerde politiek. Dat is geen kwestie van principe, maar van communicatie. In eigen kring kun je het wel blijven gebruiken”, aldus het kamerlid tijdens zijn lezing, die een initiatief was van het Nederlands Dagblad en het Historisch Documentatiecentrum voor het Nederlands Protestantisme van de Vrije Universiteit.

In het geval de SGP tweederde meerderheid behaalt, wil Van der Staaij ruimte bieden voor andersdenkenden, zo zei hij tijdens de discussie. „Ik pleit voor geduld. Als we tweederde meerderheid behalen, is er iets bijzonders aan de hand in ons land, de rest komt dan vanzelf.”

Van der Staaij vindt dat christenpoliciti zich donderdag de dag binnen de democratische rechtsorde moeten verzetten tegen het „dominante geseculariseerde denken. Daarin liggen kiemen van intolerantie tegenover het theocratisch gedachtegoed.”