De politieke jongerenorganisatie presenteerde daar haar nieuwste infoschets, ”Vrede over Israël”.

De SGP-jongeren maken in die brochure „een onvoldoende duidelijke keus” tussen een binationale staat waarin joden en Palestijnen samenleven, of twee staten, een Israëlische en een Palestijnse, naast elkaar. „U spaart de kool en de geit”, stelde Ormel. Hij vermoedt dat er binnen de SGP verschillende gedachten leven over de staatkundige toekomst van de regio. Ook voor de Groot-Israël-gedachte, waarbij Israël zich uitstrekt van de Nijl tot de Eufraat, ziet hij aanhangers binnen SGP-gelederen.

In de infoschets omschrijven de SGP-jongeren de binationale staat als „een staat waarin Joden en Palestijnen samenleven.” Dat land omvat dan ook de Gazastrook en de Westoever. Beide bevolkingsgroepen leven wel grotendeels geografisch van elkaar gescheiden. Naast de binationale staat is ook de tweestatenoplossing een manier om joden en Palestijnen apart te laten leven. In dat geval geeft Israël de Gazastrook en de Westoever voorgoed terug aan de Palestijnen.

Die bezette gebieden moeten worden teruggegeven aan de Palestijnen, betoogde drs. R. Hoff van de Hogeschool van Utrecht gisteren tijdens de bijeenkomst. „Het is vijf voor twaalf. De Palestijnen wachten daar nu al tien, twaalf jaar op.” De Midden-Oostendeskundige zei verder dat de VN al sinds de oprichting van Israël in 1948 vinden dat er twee aparte staten moeten komen. Ook de Israëlische premier Sharon is daar inmiddels voor.

„Dat is dus de vraag niet meer”, meent Hoff. „Het gaat er nu om hoe die Palestijnse staat eruitziet. Moeten ze een eigen leger hebben, bijvoorbeeld.”

Wetenschappelijk onderzoeker W. Kortenoeven van het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) stelde dat de op te richten Palestijnse staat in elk geval economisch levensvatbaar moet zijn. Dat wordt volgens hem lastig, met meer dan een miljoen mensen op een klein stukje land.

ChristenUnie-SGP-europarlementariër Belder vindt het echter „te prematuur” om nu al te spreken over de tweestatenoplossing. De toekomstige staatkundige inrichting van het gebied is volgens hem geheel afhankelijk van de manier waarop joden en Palestijnen met elkaar samenwerken.

Drs. M. van Campen, directeur van het Centrum voor Israëlstudies aan de Christelijke Hogeschool Ede, pleitte er gisteren voor af te zien van religieuze motieven in het politieke conflict tussen Israël en de Palestijnen. Het is zijns inziens niet nodig bijbelse uitspraken in stelling te brengen om Israëls recht op bestaan en veilig voortbestaan te bewijzen. Door de insteek te kiezen van de historie en het volkenrecht bied je tegelijk „de mogelijkheid om oog te blijven houden voor het belang en het welzijn van de Palestijnen, die eveneens een historisch recht op een autonome en veilige leefruimte kunnen claimen.”