Militairen terug uit Afghanistan
Na een verblijf van drie maanden in Afghanistan zijn in de afgelopen nacht 52 Nederlandse militairen teruggekomen. Zij werden in de Oranjekazerne in Schaarsbergen opgewacht door familieleden en vrienden.
Het is de eerste grote groep die terugkeert uit de zogeheten International Security Assistance Force, de ISAF-operatie, in Afghanistan. De militairen zijn van het 13e infanteriebataljon van de Luchtmobiele Brigade. Daarnaast keerden ook enkele militairen van het Korps Commandotroepen terug naar de basis. In totaal waren er in Afghanistan 220 Nederlandse militairen.
Afgelopen weekeinde kwam een eerste groep van 25 mensen terug. De komende periode volgen nog twee groepen van in totaal 150 militairen. Zij zijn afgelost door 220 nieuwe militairen die aan de operatie tegen het terrorisme in Afghanistan gaan meedoen. Ook die blijven daar drie maanden.
In een eerste reactie vertelden de militairen dat ze vooral geschrokken waren door het grote contrast tussen de weelde in Nederland en de armoede in het door oorlog verscheurde Afghanistan. „Ik ben nu voor de derde keer uitgezonden. Ik was eerder in Albanië en Bosnië. De ellende daar was doffer in vergelijking met Afghanistan. Daar is de sfeer echt middeleeuws”, zegt pelotonscommandant G. Hindriks. Hij zou graag terug willen.
Net als zijn collega’s noemt Hindriks het een „mooie en rijke ervaring om daar geweest te zijn.” Vooral de blijheid van de kinderen is overweldigend. „De reacties van de mensen waren zeer positief. De kinderen staan constant langs de weg als je op pad gaat”, zegt kapitein F. Boender. Zij was een van de weinige vrouwen die als Nederlandse militair in Afghanistan dienden. Ze was er als tolk en adviseur. De grote verbazing voor haar was vooral de schade die de bombardementen hebben aangericht: „Alles is kapotgebombardeerd. Het was erger dan ik had verwacht.”
Korporaal D. Vastenholt is vooral trots op de bijdrage die hij heeft kunnen leveren aan de wederopbouw. Zo werkte hij aan de bouw van een aantal scholen en ving hij mede 300.000 vluchtelingen op die weer terugkeerden naar wat over was van hun huizen.
Het zijn vooral de kleine dingen die vaak tot grote vreugde leiden onder de bevolking. Hindriks: „Vorige week nog. Toen zijn we bij wat schooltjes schriften en boeken gaan brengen. Ja, dat is dan echt goud voor die mensen.”