Beleidsmedewerkster E. Vonkeman verwacht niet dat de erkenning en bekostiging van de LVGS-scholen als zelfstandige richting hierdoor gevaar loopt. „Jurisprudentie zal dat moeten uitwijzen, want de richtingen liggen niet vast in de wet. Ooit is bij koninklijk besluit vastgelegd dat de gereformeerd vrijgemaakte scholen aan een kerk gebonden zijn en daarom als zelfstandige richting erkend dienen te worden.

De vraag is dan of dat nog geldt als we mensen uit andere kerken toelaten. We willen de erkenning uiteraard geen gevaar laten lopen. We denken echter dat er geen problemen zullen ontstaan, gezien de uitspraken over wederzijdse erkenning die de gereformeerd vrijgemaakte en christelijke gereformeerde synodes gedaan hebben. De scholen worden straks gewoon aan twee kerken verbonden.”

Erkenning als zelfstandige richting is nooit afhankelijk geweest van het toelatingsbeleid van leerlingen, zegt Vonkeman. Leerlingen uit andere kerken zijn er daardoor al langer. Het aantal leerlingen van buiten de vrijgemaakte kerken is de afgelopen tien jaar toegenomen van 3 tot 10 procent. Daarbij voeren kinderen uit de Christelijke Gereformeerde Kerken, de Nederlands Gereformeerde Kerken en de Gereformeerde Bond de boventoon, maar er zijn ook kinderen uit evangelische groepen toegelaten. „Naast de toenemende kerkelijke toenadering speelt ook de secularisatie van het protestants-christelijk onderwijs daarbij een rol”, weet Vonkeman.

Toenadering
De verbreding van leden- en benoemingsbeleid is afhankelijk van de kerkelijke toenadering, zegt Vonkeman. „Daarom blijft het voorstel voorlopig beperkt tot de Christelijke Gereformeerde Kerken.”

Binnen de Christelijke Gereformeerde Kerken hebben 25 gemeenten kanselruil met de Nederlands Gereformeerde Kerken, terwijl op zeven andere plaatsen sprake is van volledige samenwerking. „Op die plaatsen gaan we niet automatisch ook met de Nederlands Gereformeerden samenwerken”, zegt Vonkeman.