Pittige kritiek op terreurmaatregelen
„Terrorismebestrijding mag ons leven niet verengen. Laten we andere problemen zoals honger en racisme niet vergeten.” Dat zei minister Pechtold vrijdagavond tijdens zijn maidenspeech op het lustrumcongres van het Nederlands Juristen Comité voor de Mensenrechten (NJCM).
De nieuwe minister van Bestuurlijke Vernieuwing waarschuwde in zijn speech voor een opeenstapeling van antiterreurmaatregelen. „We moeten ons niet te veel laten leiden door angst. Het is beter te kijken naar de kansen.” Volgens Pechtold is een zekere kwetsbaarheid inherent aan een open samenleving.
Pechtold was niet de enige die kritiek had op de aanpak van terreurdreiging. Met name juristen en politicologen lieten geen spaan heel van het politieke beleid op dit gebied. „We moeten niet te veel vertrouwen op het strafrecht en de invoering van nieuwe maatregelen. Er valt meer te winnen als de opsporingsdiensten hun huidige bevoegdheden actiever gebruiken. Daarnaast moet er meer gedaan worden aan de radicalisering van groepen mensen”, zo stelden diverse specialisten.
Het NJCM vierde met een lustrumcongres in het Vredespaleis in Den Haag zijn 30-jarige bestaan. Het comité wilde de spanning onder de loep nemen die bestaat tussen de bestrijding van terrorisme en de eerbiediging van de mensenrechten.
Politicoloog dr. C. Wiebes van de Universiteit van Amsterdam meende dat politici „merkwaardige uitspraken” deden na de moord op Theo van Gogh. Er bestaan volgens hem veel misverstanden bij het publiek maar ook bij de politiek. „Soms lijkt het of het parlement in de war is.” Zo zou de eis om de 150 verdachte extremisten dagelijks te volgen, zeker 6000 extra mensen vergen. „Want voor het schaduwen van een persoon 24 uur per dag zijn 45 personen nodig.” Wiebes geldt als expert op het terrein van veiligheidsdiensten.
Oud-justitieminister mr. W. Sorgdrager, nu Nederlands vertegenwoordiger in Europa tegen racisme en intolerantie, hamerde op preventie. Ze zei dat tolerantie in Nederland heeft plaatsgemaakt voor „ongekende lompheid en agressie.” Door discriminatie in de maatschappij en op de arbeidsmarkt worden allochtonen volgens haar benadeeld zodat ze zich terugtrekken in hun eigen groep. „Jongeren die voorheen kans hadden te vervallen in de criminaliteit, gaan nu radicaliseren.”