Terrorisme in de Sahelregio neemt razendsnel toe en grote delen van Noord-Afrika vallen in rap tempo ten prooi aan uiteenlopende milities die de bevolking terroriseren. Algerije heeft zich in dit wespennest altijd willen opstellen als een matigende, stabiliserende kracht op de achtergrond. Een neutrale bemiddelaar, zoals Oman die rol speelt op het Arabisch Schiereiland. Maar is Algerije dat wel?

Nou nee. Om te beginnen heeft Algerije een langlopende vete met Marokko over de Westelijke Sahara, het grote stuk land dat Marokko heeft geannexeerd. In de Westelijke Sahara is al tijden de onafhankelijkheidsbeweging Polisario actief, en die wordt rechtstreeks vanuit Algiers gefinancierd. Algerije gaat nu zelfs zo ver dat het Polisario uitnodigt voor een inter-Afrikaanse militaire oefening, die volgende week in het land wordt gehouden. Dat was reden voor Egypte om zijn deelname te annuleren. Marokko deed sowieso al niet mee.

Deze week gooide Algiers nog wat meer olie op het vuur door Franse diplomaten het land uit te zetten. Dat zou met een protocolschending van de diplomaten te maken hebben, maar voor waarnemers is duidelijk dat de uitzetting het gevolg is van de verbeterde relaties van Frankrijk met Marokko.

Intussen heeft Algerije ook mot met Mali, aan zijn zuidgrens. Vorige maand schoten Algerijnse militairen een Malinese drone uit de lucht die de grens zou zijn overgestoken. Vanuit Mali wordt dat met kracht ontkend: de drone zou aan de Malinese kant van de grens zijn gebleven. Mali en ook twee andere buren, Niger en Burkina Faso, waren hier zo woest over dat ze hun ambassadeur terugriepen uit Algerije.

Kortom, de zogenaamde neutrale stabiliserende reus op de achtergrond is er in korte tijd in geslaagd om met vrijwel alle buren en verdere verwanten ruzie te krijgen. En dat is zorgelijk, want daarmee wordt de instabiliteit in de Sahel nog groter.

Algerije is er in korte tijd in geslaagd om met vrijwel alle buren ruzie te krijgen

Algerije probeert nu te redden wat er nog te redden valt, onder meer door de leider van een Algerijnse soefi-orde in een regeringsvliegtuig naar Burkina Faso te sturen en daar de banden aan te halen met de soefi’s, onder vertoon van vergevingsgezindheid en broederschap.

Maar het is serieus de vraag of dat genoeg is. Vooral de steeds feller wordende machtsstrijd tussen Algerije en Mali heeft de potentie om de Sahel voor de komende jaren eens te meer tot een zone te maken waar je tot elke prijs weg wilt blijven.

rd.nl/blikmoosten