Volgens wethouder Van Dijk (Cultuur) kregen dit stuk en een rapport van het Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie (RIOD, nu NIOD) over Campert destijds het predikaat ”zeer geheim”, maar zijn ze nu gewoon voor het publiek in te zien.

„Wegens het feit dat Campert zich niet meer kon verdedigen omdat hij in 1943 omkwam en omdat zijn verzetsgedicht ”Het lied der achttien dooden” en zijn reputatie symbolisch zo belangrijk waren voor het Nederlandse volk, besloot het college in 1950 de naam van de Jan Campert-stichting te handhaven”, aldus Van Dijk.

Uit het rapport van het RIOD bleek dat Campert propagandaliteratuur had vertaald voor de Duitsers en er gingen verhalen over zijn oorlogsverleden, zoals de jodenvluchtlijn die hij uit winstbejag zou hebben opgezet. Deze feiten en verhalen kwamen ook naar voren in de vorig jaar door Hans Renders geschreven biografie van Campert. „Maar het RIOD heeft nooit echt onderzoek naar Campert gedaan omdat hij overleden was. Onderzoek naar anderen ging voor, omdat die nog wel leefden”, vertelt de wethouder.

De gemeente Den Haag gaf gemeentearchivaris Noordam in februari opdracht een feitenoverzicht te maken over de geschiedenis van de Jan Campert-stichting nadat NRC Handelsblad meldde dat Campert (1902-1943) door medegevangenen in Neuengamme wegens collaboratie in dit concentratiekamp zou zijn omgebracht. Noordam zou onder meer moeten achterhalen wat de gemeente bewoog de stichting op te richten. Het rapport van de archivaris laat nog anderhalf tot twee maanden op zich wachten, waarna het college zich hierover buigt.

De Jan Campert-stichting reikt jaarlijks literaire prijzen uit. De stichting is op 18 augustus 1947 opgericht. De gemeente Den Haag stelde hiervoor geld beschikbaar, vooral literaire prestaties. De stichting werd vernoemd naar Campert omdat hij jaren in Den Haag had gewoond.