De moslimfeministen gaven hiermee de aftrap voor een driejarig project van De Balie en het Instituut voor Multiculturele Ontwikkeling Forum voor een betere emancipatie van vrouwen met een islamitische achtergrond.

Hoewel de eerste vrouwenmoskee ter wereld bedoeld is als knipoog en dient als een soort kunstproject, geeft het volgens de organisatoren duidelijk aan dat het tijd is voor verandering. „Laat de vrouwenmoskee een tipje zijn van de sluier die wordt opgelicht", stellen zij.

Voorafgaand aan de bijeenkomst roept een vrouw over het Leidseplein in het Nederlands en Arabisch op tot gebed. Ditmaal niet, zoals gebruikelijk, als ode aan de profeet, maar als ode aan de vrouw. De organisatoren hadden achter in de zaal een plekje vrijgemaakt voor een handjevol mannen, om hiermee hun ruimdenkendheid aan te geven.

Na de gebruikelijke rituelen hield Meral Polat een preek over de vrouwenmoskee. De tekst daarvan was van Nahed Selim (schrijfster van onder meer Brieven uit Egypte en De vrouwen van de profeet). Daarna nam de islamitische feministe van het eerste uur, Nawal el Saadawi, het woord. Zij werkte onder meer voor de Verenigde Naties en schreef De gesluierde Eva en Vrouwengevangenis. Ook stelde ze zich kandidaat voor het presidentschap in Egypte.