„Dat betekent bijvoorbeeld minder uitgaven aan onderwijs of voor sociale zaken. We moeten lokaal betalen voor veiligheidsrisico’s van bovenlokaal niveau”, aldus de burgemeester.

Voor de veiligheid op de vaargeul naar Antwerpen en zeker ook op de oevers aan de noord- en zuidkant zijn ze verstrekkend. Het kabinet heeft wel enkele honderden miljoenen beschikbaar gesteld voor verbetering van de infrastructuur en voor natuurbeheer. „Maar de veiligheid is een ondergeschoven kindje”, concludeert Lonink.

Pas in de laatste fase van de besluitvorming is volgens de PvdA’er bestuurlijk gekeken naar de gevolgen van het besluit voor Zeeland. Er was een onderzoek van de Zeeuwse commissaris van de Koningin, Van Gelder, en zijn Antwerpse collega Pauwels. Dat meldde dat de risico’s vooral op het water liggen en niet op het land.

Lonink beoordeelt als voorzitter van een stuurgroep de gehele veiligheidssituatie in Zeeland, niet alleen op het water. In die groep hebben naast de gemeenten ook de ministeries van Binnenlandse Zaken en van Verkeer en Waterstaat een vertegenwoordiger. „Brandweerzorg en crisisbeheersing blijven een gemeentelijke taak, roepen provincie en ook het Rijk.”

Het Zeeuws-Vlaamse Terneuzen is een concentratie van dreigend gevaar met de olie- en chemicaliëntankers voor de deur, een eigen zeehaven, de tunnel onder de Westerschelde, een druk bevaren kanaal naar Gent en een aantal fabrieken dat bij een explosie een drama kan veroorzaken. Verder ligt er een kerncentrale aan de overkant van het water (in Borsele), één in de tuin van de buren (het Belgische Doel) en blaast een ongunstig windje eventueel ontsnappende gevaarlijke stoffen uit de Antwerpse haven de stad binnen.

„Je kunt geen veiligheid garanderen. Je moet improviseren als er echt iets gebeurt. Daar moet je nuchter mee omgaan”, realiseert Lonink zich. Hij wijst erop dat er ook niet meteen dertig ambulances aanrijden wanneer de kerncentrale ploft.

Dat bij een ongeval op de vaarroute eerst een blusboot uit Antwerpen moet komen en er niet een aan de Nederlandse kant klaarligt, gaat hem te ver. „We hebben de veiligheidsrisico’s wel ingedamd. De gemeente is op een goede manier voorbereid, maar de rekening daarvoor betalen wij. Die lasten zijn voor de gemeente erg hoog. Daarom vragen wij het Rijk om een extra bijdrage.”

De voor veiligheid in zijn gebied verantwoordelijke burgemeester weet dat dat geld alleen komt „als wij het Rijk ervan kunnen overtuigen dat we een uitzondering vormen.” Hij zou graag hebben gezien dat het kabinet bij de onderhandelingen met België meer geld van Vlaamse kant zou hebben losgepeuterd voor de veiligheid. „Zij profiteren van de economische impuls die de diepere vaargeul geeft. Bij ons varen de schepen alleen maar langs.”