Volgens Tuinman kent de krijgsmacht twee gedaantes: de „missiegedreven werkelijkheid” en de „bureau-administratieve werkelijkheid”. Aan de ene kant regelen militairen alles wat van hen gevraagd wordt, „ook al hebben ze te weinig spullen”. Aan de andere kant gelden veel regels. „Dat je van tevoren toestemming moet vragen, verantwoording moet afleggen”. Dat houdt Tuinman ’s avonds wakker, zegt hij.

De aanstaande bewindsman denkt dat de krijgsmacht het beste gedijt in de eerste categorie, die hij ook wel omschrijft als „can-do-mentaliteit” en „opdrachtgerichte commandovoering”. Daarbij moeten dus niet te veel regels in de weg zitten. Tuinman wil samen met aankomend defensieminister Ruben Brekelmans vooral de politieke richting aangeven die Defensie moet opgaan, „en dat iedereen zich daar prettig bij voelt”.