Na onderzoek bepleit het SCP een „perspectiefwisseling” in het denken en de werkwijze van gemeenten. Als mensen geen gebruik maken van voorzieningen en loketten worden ze dikwijls gezien als ‘niet-gebruikers’ van dat aanbod. Echter, aldus het SCP, zou het helpen als gemeenten „nagaan waarom sommige inwoners niet worden bereikt en wat de behoeften van deze mensen zijn”.

In aanvulling daarop adviseert het SCP dat gemeenten hulpverlening niet alleen via (digitale) loketten aanbieden, maar ook op mensen afstappen. Nu wordt vaak aangenomen dat mensen rationeel handelen als zij problemen hebben en bij de gemeente om hulp komen vragen. Maar in de praktijk doet iemand dat misschien niet uit schaamte, wantrouwen of angst om subsidies te moeten terugbetalen, aldus het SCP.

Een derde advies is dat gemeenten leren van de praktijk. Dat kan bijvoorbeeld door kennis op te halen bij mensen met complexe problemen die niet goed zijn bereikt en hun verhaal daarover hebben gedaan.