De Kamer nam ook een motie aan die werd ingediend door Marieke Koekkoek van Volt. Deze motie roept de regering op om, net als in Zeeland, een „interdepartementaal aanspreekpunt” voor de Chemours-problematiek op te zetten voor de lokale overheden. De gemeenten Dordrecht, Sliedrecht, Papendrecht en Molenlanden hadden hierom gevraagd. De vier gemeenten stelden Chemours eerder al aansprakelijk voor de schade die is ontstaan door de jarenlange uitstoot van grote hoeveelheden PFAS, stoffen die schadelijk kunnen zijn voor mens en milieu.

„In Zeeland bestaat er al zo’n PFAS-aanspreekpunt en daar zijn goede ervaringen mee”, zegt de Dordtse wethouder Tanja de Jonge (milieu). „Deze coördinator kan helpen bij een stevige aanpak van het dossier PFAS. We strijden voor de gezondheid van onze inwoners en onze leefomgeving.” Zeeland heeft twee coördinatoren die zich bezighouden met de PFAS-aanpak in de provincie. Eén van hen is aangesteld door het Rijk, de ander door de provincie.

Het is de bedoeling dat er, naar Australisch voorbeeld, in Nederland een digitaal platform komt waarop alle informatie over PFAS wordt gebundeld. De Kamer nam ook hierover een motie aan na een debat over het rapport dat de Onderzoeksraad voor Veiligheid (OVV) vorig jaar had uitgebracht over de impact van industrie op de omgeving. Dat onderzoek richtte zich op onder meer Chemours en Tata Steel.

PFAS is een verzamelnaam voor duizenden stoffen, die worden gebruikt in industriële processen en toepassingen. Het worden ook wel ‘eeuwige chemicaliën’ genoemd, omdat ze niet of nauwelijks afbreken in het milieu en zich ophopen in het menselijk lichaam. Nederland is een van de landen die pleiten voor een Europees PFAS-verbod.