De politie liet dit onderzoeken, omdat ze vermoedt dat lachgas bij een aanzienlijk aantal ongelukken met doden of zwaargewonden een rol speelt. Maar tot nu toe is lachgas niet aantoonbaar in het lichaam, waardoor het lastig is om iets aan het probleem te doen. De politie is dan ook blij met de resultaten van het onderzoek en ziet het als een beginpunt voor de ontwikkeling van een meetinstrument waarmee agenten het verbod op lachgasgebruik in het verkeer beter kunnen handhaven.

Het aantonen van lachgas in adem en bloed kan met detectieapparatuur op basis van infrarood, zo concluderen de onderzoekers. Wel stellen ze dat nog verder moet worden onderzocht hoe lang het lachgas precies meetbaar is na inhaleren, want nu is alleen duidelijk geworden dat dat tot minstens een uur na gebruik het geval is.

Ook moet in vervolgonderzoek worden vastgesteld bij welke grenswaarde de invloed van lachgas op het rijgedrag te groot is. Volgens de onderzoekers is het tijdens de kortdurende roes van lachgas onmogelijk om een auto te besturen en houden de resteffecten minstens drie kwartier aan. Maar nog niet duidelijk is welke aspecten van de rijvaardigheid worden aangetast en in welke mate.

Nu kan de politie alleen ingrijpen bij lachgasgebruik in het verkeer als bijvoorbeeld lachgascilinders of ampullen in de auto worden gevonden.