Wie het zendingsveld ziet als een plek voor ‘gevorderde’ gelovigen, is wellicht nog nooit op het zendingsveld geweest. Ik zie het zendingsveld soms meer als een leerschool voor mezelf dan als een werkveld waar ik anderen mag dienen.

Onlangs was ik voor twee weken met een collega in ons Arambadorpje in de jungle van Papoea-Nieuw-Guinea. Dat het erg droog was, realiseerde ik me direct bij aankomst. Het gras op de landingsbaan was overwegend geel en dor.

Toch maakte ik me geen zorgen, want de mensen in het dorp hadden me verteld dat de watertank van 9000 liter bij het zendingshuis bijna helemaal vol was. Dat betekent dat we genoeg drinkwater zouden hebben, met stromend water de afwas zouden kunnen doen, de wc zouden kunnen doorspoelen en zelfs af en toe zouden kunnen douchen.

In de twee weken van mijn verblijf viel er nauwelijks tot geen regen. Op het laatst was zelfs onze watertank bijna leeg. We begonnen hem te knijpen, want wij zijn niet gewend om op waterrantsoen te leven. We zijn er aan gewend dat er met onze wateropslag altijd water is, dat er met onze winkels altijd eten is, dat er met onze zonnepanelen altijd stroom is.

Zonnestraaltje

Soms hebben we een crisis nodig om onze afhankelijkheid van de Heere niet alleen te belijden, maar ook te voelen en ervaren. Aan het eind van de twee weken merkte ik dat ik die afhankelijkheid weer veel serieuzer nam dan voorheen. Ik begon met meer ernst om regen te bidden.

Ironisch genoeg was de situatie tijdens mijn vorige bezoek aan het dorp volledig omgekeerd. Toen was het twee weken lang zo bewolkt en regenachtig dat onze geavanceerde zonnepanelen geen enkel zonnestraaltje konden opvangen. Toen werd ons werk geremd door onze computers die ‘dorst’ hadden. Toen baden we dat we een paar uurtjes de zon mochten zien.

Klimaatcrisis

Door onze uitvindingen en geavanceerde hulpmiddelen hebben we God behoorlijk ver weg geduwd uit ons dagelijks leven. Is dat misschien de reden waarom we een klimaatcrisis nodig hebben? Om als wereldbevolking onze afhankelijkheid van God te voelen?

Op het zendingsveld leer ik elke keer weer dat al het water uit onze kranen uiteindelijk uit de hemel komt. Hier leer ik weer afhankelijk te zijn van God. Hier leer ik weer te drinken uit de hemel (Deuteronomium 11:11).

Michel Pauw (1980) is vertaaladviseur en opleidingsdirecteur van een vertaalschool in Papoea-Nieuw-Guinea. Hij werd in 2014 met zijn vrouw Erna en hun kinderen voor Wycliffe Bijbelvertalers uitgezonden vanuit de hersteld hervormde gemeente in Woudenberg.