De kerk werkt nu aan een nieuw missiemodel met internationale partners. Daarin zoekt de kerk wereldwijd en nationaal naar samenwerking met partners aan wie ze de keuzevrijheid wil laten om zendingsactiviteiten te ontplooien.

Niet langer staat daarbij de verbreiding van de unieke Evangelieboodschap centraal. Lokale kerken en organisaties in andere landen mogen zelf bepalen welke vorm van bediening in hun situatie het beste past. De PCUSA wil deze kerken daarbij ondersteunen met geld en expertise. Doel van de beleidsaanpassing is een bijdrage te leveren aan „een rechtvaardige en duurzame wereld”.

In een toelichting voor de media zegt ds. Mienda Uriarte, hoofd van het PCUSA-bureau dat de transitie begeleidt, dat er voor de ingrijpende beleidswijziging zowel ideologische als financiële redenen zijn. „De behoeften bij onze partners zijn veranderd. Zij zoeken op basis van gelijkwaardigheid samenwerking om hun taak als kerk in de samenleving gestalte te geven”, zegt de predikante.

„Het oude model voor missionaire activiteiten kenmerkt zich door een zeker paternalisme”, meent Uriarte. „De basisgedachte daarbij is: wij komen u een boodschap brengen die goed voor u is. Dat werkt niet meer. Lokale kerken en organisaties zijn heel goed in staat hun eigen behoeften te bepalen. Die willen we bijstaan.”

Inkomsten

Een tweede belangrijke reden voor het nieuwe beleid is dat de inkomsten voor het zendingswerk de laatste jaren fors zijn teruggelopen. Ontving de PCUSA in 2000 voor het directe zendingswerk nog 16 miljoen dollar, in 2023 was dit slechts 6 miljoen dollar.

Voor een belangrijk deel heeft dit te maken met de daling van het aantal leden van de PCUSA. Sinds 2009 is dat met ongeveer 1 miljoen gedaald, van ruim 2 miljoen naar net iets meer dan 1 miljoen. Deze afname wordt vooral toegeschreven aan factoren zoals vergrijzing, afname van kerkbezoek, interne verdeeldheid en het vertrek van gemeenten naar andere denominaties.

De meeste ontslagen zendingswerkers hebben een „passende” ontslagvergoeding ontvangen. Een klein deel krijgt een functie aangeboden binnen de nieuwe organisatie die de PCUSA inricht voor samenwerking met partners.

Diversiteit

Ds. Uriarte zegt dat haar kerk niet van plan is haar missionaire taak te verzaken. „Onze missie blijft geworteld in ons getuigenis van de onvoorwaardelijke liefde en oproep tot gerechtigheid van Jezus Christus. Wij blijven onze waarden van vrede, raciale en gendergelijkheid, theologische diversiteit en zorg voor gemarginaliseerde gemeenschappen hooghouden.”

De PCUSA ontstond in 1983 door een fusie van twee grote presbyteriaanse kerken in de Verenigde Staten: de Presbyterian Church in the United States, die vooral in de zuidelijke staten van de VS haar leden had, en de United Presbyterian Church in the United States of America, die haar leden met name in de noordelijke staten had.

De PCUSA staat bekend om haar liberale koers, ondanks het feit dat ze zich formeel baseert op gereformeerde belijdenisgeschriften zoals de Heidelbergse Catechismus en de Westminster Confessie. De kerk erkent de vrouw in het ambt en spant zich in voor de lhbti-rechten en sociale rechtvaardigheid.

Theologisch failliet

In een commentaar op het zendingsbesluit van de PCUSA zegt de bekende baptist en opinieleider dr. Albert Mohler dat juist het liberalisme van de PCUSA „onontkoombaar” heeft geleid tot het ontslag van de zendingswerkers.

Mohler stelt dat het verlies in vertrouwen van de Bijbelse Evangelieboodschap leidt tot het stoppen met zendingswerk. „Als we zending gaan herdefiniëren als maatschappelijk werk, omdat we het vertrouwen in het Evangelie van Jezus Christus hebben verloren, dan wordt dat maatschappelijk werk uiteindelijk te duur om het uit te voeren. En als men het theologisch failliet van de eigen denominatie gaat accepteren, gaat het aantal leden afnemen en droogt het geld op.”