Het is midden op de dag en we krijgen allemaal wat te eten. Daarna strekken de meeste mensen hun benen en gaan languit op de grond een tukje doen. Na ruim een uur wachten vind ik dat ik al behoorlijk geduldig ben geweest en stel ik de genoemde vraag.

Zonder ook maar het minste gevoel voor urgentie vertellen ze mij dat we „straks” weer teruggaan. Daar gaat m’n middag! We moeten ruim anderhalf uur teruglopen en als we nu niet vertrekken, blijft er niets meer van de middag over.

Een half uur later probeer ik het nog een keer. Dit keer heb ik iets meer geluk. Er is een klein groepje dat wel met mij mee wil gaan. Maar ze vinden me wel erg dom, want het is veel te heet. Na een half uur lopen onder de brandende zon vraag ik me vertwijfeld af: Wie wilde ook al weer zo graag snel terug naar huis? Ik wil het niet weten. Er zat toch wel iets in om te wachten totdat de zon over z’n hoogtepunt zou zijn.

Soldatenboots

Maar nu we toch aan het lopen zijn, dan maar stevig de pas erin. „Hé, blanke! Waarom loop je zo hard?” Volgens mij steken ze de draak met mij, want zo hard loop ik nu ook weer niet. Na een poosje raken sommigen achterop. Blijkbaar loop ik toch echt te hard.

Ik wacht tot de groep weer compleet is en dan krijg ik te horen dat de grond eigenlijk veel te heet is onder hun voeten. Beschaamd kijk ik van mijn stevige soldatenboots naar hun blote voeten. Daar had ik ook nog niet bij stilgestaan…

Deze ”doorgezomerde” jagers weten veel beter wat ze doen dan ik. Zij lopen soms dagen lang achter elkaar. Het spreekt voor zich dat je dat in een rustiger tempo veel langer uithoudt.

Het zijn slechts enkele van de vele voorbeelden die ik zou kunnen geven, waarbij ik denk: Zou je niet een beetje doorwerken? In de meeste gevallen word ik echter door de realiteit gecorrigeerd.

Ik denk terug aan hoe de gemeenschap met de hand een compleet stuk bos heeft omgetoverd tot een landingsbaan. Deze mensen zijn bepaald niet lui, ze denken alleen een beetje beter na dan ik.

Michel Pauw (1980) is vertaaladviseur en decaan van een vertaalschool in Papoea-Nieuw-Guinea. Hij werd in 2014 met zijn vrouw Erna en hun kinderen voor Wycliffe Bijbelvertalers uitgezonden vanuit de hersteld hervormde gemeente in Woudenberg.