„We willen betrokken ouders en kinderen daarover voorlichten en desgewenst verwijzen voor genetisch onderzoek naar dragerschap”, legt de werkgroep uit. Om welke aandoening het gaat, wordt om privacyredenen niet vermeld. Dat de man de aandoening heeft, weet hij zelf pas sinds 2015, schrijft de groep in een tussenrapport. Symptomen treden namelijk pas op latere leeftijd op.

De officieuze zaaddonor werkte destijds voor Stichting Medisch Centrum voor Geboorteregeling (SMCG) in Leiden. Die instelling bestaat niet meer. In 2006 werden zowel het archief als de vergunning voor ivf-behandelingen overgedragen aan MCK. Deze kliniek heeft een werkgroep opgezet om de zaak uit te zoeken. MCK zegt zelf in maart vorig jaar op de hoogte te zijn gebracht van de zaak.

Twee donorkinderen kregen al in 2017 te horen dat de man hun biologische vader is. Hij heeft dat toen in een gesprek met hen erkend, schrijft de werkgroep. Die sprak hem vorig jaar twee keer, maar daarna „was hij niet meer tot medewerking bereid”, klinkt het. Daardoor blijven veel vragen over zijn werkwijze en beweegredenen onbeantwoord.

MCK-directeur Arne van Heusden, die tevens voorzitter is van de werkgroep, noemt het een „onthutsende werkelijkheid, in de eerste plaats voor alle direct betrokkenen”. Hij hoopt door meer betrokkenen te vinden toch nog „een beter beeld van wat er precies is gebeurd” te krijgen. Daartoe is onder meer een website opgezet.

Nederland kent meer van dit soort zaken, bijvoorbeeld in Zwolle. Een voormalig gynaecoloog verwekte daar minstens 47 kinderen met eigen sperma. In Leiderdorp speelde ook al eerder een dergelijke kwestie: in 2022 bleek dat een voormalig gynaecoloog van het ziekenhuis daar zeker 21 kinderen zelf had verwekt.

Omroep West maakte woensdagochtend als eerste melding van de zaak.