Al ruim twaalf jaar zijn Taal en Prosman buurvrouwen. In deze tijd is er een vriendschap ontstaan. Daardoor is de band tussen hen extra bijzonder geworden.

Dagelijks checkt Prosman of de gordijnen bij haar vriendin open zijn. „Voor haar is dat heel gewoon, wij vinden het een geruststellend idee”, zegt Boeser.

Daar blijft het niet bij. Wanneer Taal een dag geen aanspraak heeft, is ze altijd welkom voor een kop koffie bij buurvrouw Prosman. „Onze moeder gaat sowieso elke zondagmiddag op bezoek bij de buurvrouw”, vertelt Boeser. „In totaal loopt ze drie of vier keer per week een deurtje verder om de gezelligheid op te zoeken.” Wanneer Taal ziek is, kan ze ook rekenen op haar vriendin. Die komt dan soep of thee brengen.

Tijdens de coronapandemie bleef Prosman langsgaan bij haar vriendin. Ze hield toen afstand om haar niet te kunnen besmetten. Ook was Taal welkom bij haar thuis.

Boeser: „Wij vinden dat nog steeds heel bijzonder en ontzettend liefdevol. Juist omdat de buurvrouw zelf ook op leeftijd is. Ze zorgt ervoor dat onze moeder niet eenzaam wordt. Onze waardering voor haar is tijdens de coronacrisis nog meer gegroeid. Dit is niet in woorden te beschrijven.”